Dabid Oier Gorosabel Larrañaga erabiltzailearen egoerari erantzun diot
@txikillana bai, pasarte batzuk beldur dezente pasarazi zidatek. 🤣
🐧 #SoftwareLibrea 🔐 #Pribatutasuna 📡 #BurujabetzaTeknologikoa 🧠 #KulturaAskea 🎒 #HezkuntzanLibrezale 📚 #Literatura 💬 #365egun 🇵🇸 #FreePalestine
Esteka hau laster-leiho batean zabalduko da
66% osatuta! Dabid(e)k 12 liburutik 8 irakurri ditu.
@txikillana bai, pasarte batzuk beldur dezente pasarazi zidatek. 🤣
@txikillana jope! Niri gehien gustatzen zaidana Parisekoa duk! Egin mesede bat Parisen eta bilatu la Maga.
Zeren: “Andábamos sin buscarnos pero sabiendo que andábamos para encontrarnos” 😉
@txikillana niri antzera gertatu zitzaidaan IT-ekin, baina irakurri (eta film guztiak ikusi) eta asko disfrutatu nian. Bada ezpada, irakurtzea gomendatzen diat.
Alde batetik, istorioak izugarri erakarri nau eta argi dago espazio ezagunetan gertatzeak lagundu egiten duela zentzu horretan. Asko gustatu zait arteak istorioan duen garrantzia, baita gero eta gutxiago (edo agian gehiago?) estimatzen ditugun lanei buruz jakiteak ere. Arantzazuko zirrikitu batzuk eta bertako bizitza ezagutzea oso interesgarria izan da.
Hala ere, pertsonaia batzuk aurreikusteko modukoak iruditu zaizkit, protagonista bera barne eta bigarren mailakoak oso lauak iruditu zaizkit. Horietako batzuk sinesgaitzak dira, nire ustez. Baina horrek axola ez badizu eta xehetasun horiei garrantzi gehiagorik ematen ez badiezu, irakurketa entretenigarria da.

REZA CUANTO SEPAS. NADIE ESTÁ A SALVO.
En Sandaili, una humilde ermita excavada en la roca, ha aparecido el cuerpo …
Gustatu zait, irakurri ditudan ia guztiak bezala. Gainera, honek amaiera ona du eta Stephen Kingen jarraitzaileok ondo baino hobeto dakigunez, oso amaiera eskaseko liburu zoragarriak idazteko gaitasun itzela dauka. Banpiroen gaiari buelta polita ematen dio 70. hamarkadako Estatu Batuetan kokatuz. Gauza batzuk (batez ere bat) sinesgaitzegiak dira, baita banpiroak existitu izanaren premisa onartzen duen irakurlearentzat ere, eta horregatik kentzen diot izar-erdia.
Stephen Kingen liburu garaikideagoak irakurri badituzu, egilearen nortasun zigilua izango dena aurkituko duzu liburu honetan lehen aldiz landuta: komunitate lasai bat hartzea eta txikitzea. Eta, egia esan, egiten dakien hori oso ondo egiten daki.
Nabarmentzekoa da bigarren mailako pertsonaien lanketa Carrie liburuan (bere lehen liburua izan zen) baino dezente hobea dela.

Veinte años atrás, por una apuesta infantil, Ben Mears entró en la casa de los Marsten. Y lo que vio …
Istorioa ondo dago eta ideia nagusia interesgarria da maila etikoan ere, oso entretenigarria da eta thriller bezala irakur daiteke.
Agian okerrena izan daiteke pertsonaiak oso lauak direla (onak oso onak eta txarrak oso txarrak), eta ekintza nagusiak ez dituela oztopo gehiegi aurkitzen aurrera egiteko orduan. Ah! Eta iruzkin nabarmen matxista bat aurkitu dudala.
Edonola ere, zerbait arina nahi baduzu, burua nekatuko ez dizuna, ondo dago. Hurrengoak ere irakurriko ditut.

Death Note supuso toda una revolución en el manga: el protagonista, tras encontrar un objeto mágico de inmenso poder, lo …
Edukiari buruzko abisua Spoiler txiki bat dauka, baina zera jakina da🤣
Lehenik eta behin, #DeitoraZaitzalaTigrisek gustatu zait, baina, hala ere, azalean geratzen dela uste dut, eta asko gustatuko zitzaidakeen gehiago sakontzea.
Pertsonaiak nahiko lauak iruditu zaizkit eta Irakeko gizartearen ikuspegia ezagutzea gustatuko litzaidake. Ez dut kontrapunturik aurkitu pertsonaien artean, eta faltan bota dut norbaitek, pentsamendu batetik harago, zetorrenaren aurka egitea, nolabait.
Nire iritzia aipamen honetan islatzen da: www.argia.eus/argia-astekaria/2828/ohoreagatik

Gaur egungo Irakeko landa eremuan, Tigris ibaiaren ertzean, debeku zorrotza hautsi du neskatxa batek: maitasunezko harreman bat izan du ezkontzatik …
Liburu honetaz esan zitekeen guztia esanda dago. Lehen aldiz irakurri nuenean gustatu zitzaidan eta berrirakurketa hau are gehiago gustatu zait, askoz hobeto ulertu dudalako. Tartean "Homenaje a Cataluña" irakurri dudalako, besteak beste. Liburu hau bukatu bezain pronto "Tierra y libertad" (Ken Loach, 1995) ikusi behar da.
Ba hori, zure gustukoa izan zen? Ba berriz irakurri, are gehiago disfrutatuko duzulako. Eta ez baduzu irakurri, zeren zain zaude? Adinak gutxi axola du.

Esta sátira de la Revolución rusa y el triunfo del estalinismo, escrita en 1945, se ha convertido por derecho propio …
@txikillana zein ordenatan irakurtzen ari haiz? Nik Cortazarrek proposatutako ordenan irakurri nian eta gozada bat izan zuan. Oroitzapen ederrak ditiat! 1. kapitulua "Andábamos sin buscarnos pero sabiendo que andábamos para encontrarnos.", 7. (hau idazten dudan bitartean berrirakurri dut) "Me miras, de cerca me miras..." eta 93. "Total parcial: te quiero. Total general: te amo.”... denak zaukatek "zera"-ren bat.
Beldur nioan liburuari, baina ireki bezain pronto maitemindu ninduan (Del lado de allá... mundiala duk). Egunen baten berriz irakurri behar diat.