Hamen nere arrantza literarixuak: hor zihar "peskautako" liburuak, eta eurei buruzko "rebuznoak".
Bookrastinatingen nenguan, ondiok trukillua harrapau barik. Han falta jatana, hamen ikasiko ete dot?
Esteka hau laster-leiho batean zabalduko da
Liburuaren izenburuak esplizituki adierazten duen bezala, nire hamar ipuinek euskal independentzia nola lortu eta, lortutakoan, zer itxura izango duen esplizituki …
«We are plenty in here...» hasten da abesti bat, ingelesa eta euskara konbinatuz, kaleko prostituzio harreman batzuk kontatzen dituena. Herri-abesti …
«We are plenty in here...» hasten da abesti bat, ingelesa eta euskara konbinatuz, kaleko prostituzio …
Idazle haundi bat, tipo normalen gaiñian idazten. Lehen Markos Gimenekin modura, oin Simon Gandariasekin. Tipo normalak? Ala danok dakaguzen berezittasunekin? Edozelan be, oso atsegiña izan dok Gandariasen gaiñian ezagutzen doguzen apurrak biltzeko ariketihau. Gaur ahaztuta, baiña bere garaian pertsonaje bat izan bihar zuan, bere herrixan behintzat. Lotsa gitxi, eta bere erdipurdiko bertsuetan gai guztiekin ausartu zuana, izperringietan argitaratuta, eta Jaurlaritzako ordezkarixeei emonda. Bide batez, belaunaldi oso baten erretratua eginda, Historia haundixian agertzen ez dirazen gauzen notario. Liburuan, gaiñera, kantu guztien QR kodiguena ide ona izan dok, irakorketiari beste dimentsiño bat emonda.
«We are plenty in here...» hasten da abesti bat, ingelesa eta euskara konbinatuz, kaleko prostituzio …
Fikziño gosez egon arren (mundu zikin honetatik iges egitteko), Sam Gandariasen nundik norakuen barri oso modu erakargarrixan emoten jittuk Sarrik. Liburua harrapatzeko gogoz egoten nauk!
«We are plenty in here...» hasten da abesti bat, ingelesa eta euskara konbinatuz, kaleko prostituzio …
Fikziñua irakortzia ederra dok. Idaztia be bai seguru. Baiña, munduan hainbeste historia interesgarri ezagun egonda... zer? Liburu honetakua, esate baterako: tipo normal baten bizimodu normala, bertso ez bereziki onak egittek zittuana. Ba, neure abiapuntua, eta liburua erosteko akulua, autorian antzekua izan zuan (1992xan baiña, Oskorrin kantuakin).
«We are plenty in here...» hasten da abesti bat, ingelesa eta euskara konbinatuz, kaleko prostituzio harreman batzuk kontatzen dituena. Herri-abesti …
Ondo pasatzeko fantasia bikaiña. XI mendeko giruan pizkat sartu, gaurko gazte kuadrilla baten abenturiakin txirikordatuta... halan be, bilbe ahula eta majia lartxi, hutsuniak tapatzeko.
Edozelan be, oso emozionantia eta guaixa.
Arraixua! Bale, Erdi Arua rekreatzen gabizela, eta orduko gizartia halakotxia zala, baiña... Halako #TradWife mezuak botatzeko ze nezesidade?? ("La mujer debe estar donde está el marido"-ta...).
Simplifikaziño arriskutsu bat (gerran jentia hiltzia ok, beste estamentuko bat hiltzia pekatu mortala). Gaztiendako idaztiangaittik ez dok irakorlia tontotzat hartu bihar...
Majia eta pasarte autoexplikatibo askotxo (ahulezia argumentalerako makulu) baiña oso ondo pasatzen najabilk.
Bilbe nagusixa prebisiblia izan arren, intriga elementuak ondo manejatzen jittuk: 150 orrialde, eta ondiok ez jakixagu zein dan ule zuri eta bizar baltzdun astruori.
Deigarrixa, ikaslia akosatzen dabillen irakaslian trama paralelua. Ea zelan garatzen dan...
Erdi Aroko fikziño barri honetan (eze, azkenian Mio Cid be fikziñua dok, gertakarixetatik 150 urtera idatzittakua) leku haundixa jaukak relijiñuak. Izan be, orduko gizartia -aberatsena behintzat- nekez ulertu lajeikek, Asiatik etorrittako relijiño barrixa barik. Bertsiño fundamentalistenian. Jentian burua, eta bizitzia oso-osorik kutsatzen juana, mujahidin estilo garbixenian.
