Erabiltzailearen profila

@mikelgs jo! Nire liburu gogokoen zerrendan dago, besteak beste, hain zuzen ere, idazkera erromantiko horregatik kar, kar, kar.

Contacto oso gustura irakurri dut eta, egia esan, asko gustatu zait. Zientzia fikziozko liburu ona izateaz gain, zertzelada interesgarriak ere baditu: teknologiaz, filosofiaz, etikaz... edo erlijioek gizartean duten paperaz. Pertsonaiak benetan aberatsak dira, baita bigarren mailakoak ere. Liburuak lehen laurdenetik aurrera hartzen du interesik handiena eta protagonista nagusia aurkezten duenean, esperientzia duen idazle baten aurkezpena iruditu zait. Asko gustatu zait lehen kapitulua. Filma ikusi baduzue ere, liburua irakurtzea gomendatzen dizuet.

Egia esan, liburu hau gogo handiz irakurtzen hasi naiz, baina originaltasun faltak, bai edukiaren aldetik eta bai egituraren aldetik, ez bukatzera eraman nau. Aurkezten dizkigun bost istorioetatik hiru irakurri ditut eta laugarrena erdira utzi dut.

Bost istorio independente dira, eta pertsonaia batzuk errepikatu egiten dira, baina ez diote ekarpen handirik egiten gainontzeko istorioei. Ikerketak ez dira sinesgarriak, ezta premisa egiazkoa izan daitekeela onartzen duzunean ere. Oso itxura ona zeukan: literatura eta gastronomia japoniarra, baina, maila literarioan behintzat, oso azalean geratzen den nahi eta ezin bat da.

Egia esan, komikigile beraren Pyongyang komikiarekin izandako esperientzia ez zen ona izan, bertako pertsonei sistematikoki barre egiten ziela pentsatzeraino. Hala ere, komiki honetan ez dut horrelako umorerik ikusi. Egia da autorea oso azidoa dela, baina komiki honetan hala da egoeraren bidegabekeriarekin eta ez pertsonekin. Gustatu zait ikuspuntu hau, bere bizipen pertsonaletan osatzen dena. Palestinan bizi zen bitartean ikusi, sentitu eta ezagutu zuena hain zuzen ere. Pasarte batzuk oso mamitsuak dira, eta egia esan, ez zait iruditu kasu honetan azalean geratzen denik. Beraz, egile honen lanak irakurtzen jarraituko dut ziurrenik.

@txikillana tartekatu egiten ditiat, txo. 🤣 Bestela... 💣

@txikillana hau pendiente zaukanat... ea zein den hire iritzia.

Ezinezkoa da liburu honi buruzko aipamenik egitea izorrakirik egin gabe. Beraz, erabat harrapatu nauela esatera mugatuko naiz. Zoragarri idatzita dagoela, hainbat zentzutan itogarria dela... maitasuna, botere-harremanak, gure egunerokotasunari nola aurre egin... irakurtzea merezi du eta Sara Mesaren liburu gehiago irakurriko ditut.

@mikelgs uste dut beste momentu batera utziko dudala. 80 orrialde irakurri ditut eta ez nau bete...

Kontatzen zaigun istorioa oso interesgarria dela esaten hasiko naiz, eta amaiera, nire ustez, ez dela aurreikusteko modukoa. Erritmoa ere ona da, eta pertsonaiak, oso ñabardura gutxirekin bada ere, ondo ekarrita daude. Berez, ondo funtzionatzen duen thriller baten eta euskarazko lehen nobela beltzaren aurrean gaude eta ezin dugu epaitu gaur egungo literaturatik.

#HamabostEgunUrgainen liburuaren harira, aipatu behar den lehenengo gauza da euskara batuaren sorrera (1968) baino lehenagokoa dela (1955). Zentzu horretan, ziur naiz Ereinek oso lan ona egin duela hizkuntza egokitzerako orduan, egungo euskaldunok liburu honetaz gozatzeko aukera izan dezagun. Hala ere, liburua irakurtzerako orduan, nire sentsazioa da aizkorakadaka idatzi zela. Baina, ulergarria da eta ez da liburua irakurtzen jarraitzeko gogoa kentzen dizun zera bat, beraz, bitxikeria gisa aipatzen dut. Baina aipatu nahi nuen. 🫶

Euskal literatura gustuko baduzu, liburu hau disfrutatuko duzu, beraz animatu irakurtzera.