Tarteka irakurtzen dut zerbait, ez dut uste balorazio edo iruzkin txar asko egingo ditudanik, ez dut denbora horretan erabiliko. Gomendioak egin eta bilatu bai, gustura!
Alba Padró, desde su experiencia como madre y consultora internacional de lactancia, te ofrece en …
Edoskitze gida guztiz gomendagarria!
5 izar
Haurdun zaudenean lehenengo aldiz haurdunaldian eta erditzean pentsatzen duzu batez ere... baina bat batean gero datorrenaz ere ideia handirik ez daukazula konturatzen zara! Liburu hau amatasunaren hasieran zer espero dezakezun hobeto ulertzeko guztiz lagungarria da, modu arin eta didaktikoan, epairik gabe idatzia #PaperjaleZozketa
Distopia eta utopia, bietatik aurki daiteke ipuin hauetan. Batzuk asko gustatu zaizkit, baten bat ez zait gustatu.
Konfinamendu garaiarekin lotzen dut hau, uste dut Telegram bidez dohainik partekatu zituztela, egunez egun-edo, audio gisa. Oso eskertzekoa horrela zabaldu izana.
Paperekoa zegoela ikusi nuenean, ez nuen zalantzarik izan eta ale bat erosi nuen. Irakurri / entzun gabe neuzkan batzuk topatu ditut!
Etxeko istorio bati tira eginda sortu du egileak, istorio honetako protagonistetako bat bihurtuta, antzezlan bat: …
Behin batean Loiolan
5 izar
Aspaldi antzerkirik irakurri gabe, astunak egiten zitzaizkidalako. Baina oraingo honetan antzerki idatziarekin adiskidetu naiz. Obra laburra da, edonork irakurtzeko modukoa.
Euskadi Ta Askatasuna erakundearen sorrera eta amaiera kontatzen zaizkigu saio literario honetan; edo, behintzat, sorrera …
Memoria-zati bat
5 izar
Liburu berezia da. Gaiaz gain, balio literario handia duela iruditzen zait. Berezia da Mikelek istorioak (historiak) nola txirikordatzen eta lotzen dituen, bizitza bera halakoxea dela erakusteko. Burgosko auziaren inguruko liburu bat izan nahi, baina askoz gehiago da. Epaiketaren galdekatze-zatiak han epaitu zutenen bizitzarekin lotzen ditu (epaiketaren aurretik eta epaiketa eta gero); horiek ere Mikelen beraren bizitzaren pasartearekin eta beste hainbat burkideren historiekin. Pasarte horietako batzuk oso ezagunak dira, baina ikuspuntu berri batetik kontatzen ditu. Bitxia egin zait Mikelek bere buruari buruz hitz egiten duenean hirugarren pertsonean hitz egitea: agian beharrezkoa zen distantzia pixka bat hartzea, historia hobeto kontatzeko.
Bitxikeria bat
Oso ezaguna da Burgosko auzian epaituak zutik jarri eta Eusko Gudariak kantatzeari ekin ziotenekoa. Militarrek euren sableak atera omen zituzten, errebelio bat zelakoan. Oso irudi potentea da. Gabriel Arestik poema bat idatzi zuen pasarte horretan oinarritua. Oskorri taldeak abestu zuen... are gehiago Oskorri taldeari izena eman zion. Honela dio:
Irrintzi …
Liburu berezia da. Gaiaz gain, balio literario handia duela iruditzen zait. Berezia da Mikelek istorioak (historiak) nola txirikordatzen eta lotzen dituen, bizitza bera halakoxea dela erakusteko. Burgosko auziaren inguruko liburu bat izan nahi, baina askoz gehiago da. Epaiketaren galdekatze-zatiak han epaitu zutenen bizitzarekin lotzen ditu (epaiketaren aurretik eta epaiketa eta gero); horiek ere Mikelen beraren bizitzaren pasartearekin eta beste hainbat burkideren historiekin. Pasarte horietako batzuk oso ezagunak dira, baina ikuspuntu berri batetik kontatzen ditu. Bitxia egin zait Mikelek bere buruari buruz hitz egiten duenean hirugarren pertsonean hitz egitea: agian beharrezkoa zen distantzia pixka bat hartzea, historia hobeto kontatzeko.
Bitxikeria bat
Oso ezaguna da Burgosko auzian epaituak zutik jarri eta Eusko Gudariak kantatzeari ekin ziotenekoa. Militarrek euren sableak atera omen zituzten, errebelio bat zelakoan. Oso irudi potentea da. Gabriel Arestik poema bat idatzi zuen pasarte horretan oinarritua. Oskorri taldeak abestu zuen... are gehiago Oskorri taldeari izena eman zion. Honela dio:
Irrintzi bat entzun dugu
ezpataren aurrean
oskorria zabaltzen da
euskaldunen lurrean
(aukera baduzue, osorik irakurri)
Kontua da, liburuan Itziar Aizpuruak kontatzen duenaren arabera, epaituek propio erabaki zutela "irrintzia" ez aipatzea, oso folklorikoa zelakoan.
Azkenaurreko atala
Azkenaurreko atala oso gogorra egin zait, lekuak eta pertsonak oso gertukoak zaizkidalako. Amaren etxea Floridatik gertu zegoen. Nik orduan 18 bat urte izango nituen. Igande goiza zen. Eguerdi partean (agian lehentxeago) etxetik atera nintzen, egunkaria erostera eta buelta bat ematera. Katedralaren ondora iritsi nintzenean mugimendu arraroak ikusi nituen. Akordatzen naiz tipo bat korrika ikusi nuela eta eskopeta handi bat zuela iruditu zitzaidala (agian asmatu nuen, dena oso azkar izan baitzen). Ahalik eta lasterren urrundu nintzen handik. Gerora prentsagatik jakin nuen gertatutakoa.
Liburuan aipatzen den La Palma taberna oso ezaguna izan zen Gasteizen: han gosaltzen genuen, gaupasa egiten genuen bakoitzean. Liburuan aipatzen den Lopez de Abetxuko koadrillako lagun baten anaia da (laguna minbiziz hil zen, pandemia garaian). Txetxu ere ezagutzen dut, nahiz eta gutxitan ikusi eta orain arte istorio honekin erlazionatu ez.
Azken oharra
Wikipediaren arabera tinta ikustezina deritzo paper batean idatzitakoa ikusten uzten ez duen tintari . Erreaktibo bat behar izaten da tinta horrekin idatzitakoa ikusteko: gehienetan nahikoa da beroa. Tinta ikusezin sinpleena limoi-zukua da, baina ARROZ-URA ere erabili daiteke horretarako.
🙋🏽♀️ Kaixo mastodondarrok! Zer moduz gabiltza hemendik? Bolada batez kontu hau lozorroan eduki dugu, baina jarri dugu martxan berriro! Lagunduko diguzue bultzadatxo batekin? Datorren astean gauzatxo interesgarriak datoz, eta fedibertso osoa entera dadin nahiko genuke! Eskerrik asko!!! 📡🦾😉 #pantailakeuskaraz#itzulera
Ipuin utopikoak-edo dira. Konfinamenduan ezagutu nuen proiektua, uste dut. Telegram bidez egileek beraiek irakurrita argitaratzen ziren pusketak, oso eskuzabal. Super gustura entzun nituenez batzuk, orain paperean salgai ikusi dudanean zalantzarik gabe erosi dut.
@porru@mastodon.eus Ignacio Aldecoa liburutegitik hartuta. Nahi bazu gomendatzeizut lenengo 1984 nobela irakurtzia, duela ia 100 urte idatziya. Ta geo hau
An imaginative, feminist, and brilliantly relevant-to-today retelling of Orwell’s 1984, from the point of view …
El tono fútil de la obra la hastiaba más que cualquier otra cosa. Tenía el regusto rancio de esos hombres para los que las opiniones estaban por encima de la vida...
