mikelgs (e)k Ngugi wa Thiong'o(r)en Negarrik ez, haurra irakurri nahi du

Negarrik ez, haurra, Ngugi wa Thiong'o
"Lurrak kendu egin zizkioten nire aitari eta bizitza osoa eman zuen gizon txoriak noiz alde egingo zuen zain. Baina gizon …
Tarteka irakurtzen dut zerbait, ez dut uste balorazio edo iruzkin txar asko egingo ditudanik, ez dut denbora horretan erabiliko. Gomendioak egin eta bilatu bai, gustura!
Esteka hau laster-leiho batean zabalduko da
"Lurrak kendu egin zizkioten nire aitari eta bizitza osoa eman zuen gizon txoriak noiz alde egingo zuen zain. Baina gizon …
Ona. Oso ona. Bikaina. Aspaldian irakurri dudan onenetakoa. Eskola guztietan irakurtzeko modukoa.
Zaila da liburua definitzea, baita laburtzea ere: txirrindularitza kontuak, gerrako haur baten istorioa, iheslariei laguntzeko konjuratu den herri oso bat, egunero entrenatzearen aitzakiaz dokumentu faltsuak garraitzen dituen txirrindulari profesionala, han goitik itsasoa ikusten delako mendia igotzen duten itsasozaleak... Liburu korala da, protagonista ugari dituena; den-denak inportanteak. Badu kutsu surrealista bat... garai bateko film italiarren modukoa. Benetan merezi du irakurtzea.
Izan ere, iraultza egiteko era asko dago Ponte a Ema herrian: pelikula italiarrak jartzea, gereziak banatzea, garrafoiak garraiatzea, liburuak azpimarratzea, faltsifikazioak egitea, arropa berriak erabiltzea...
Eta, hara non, lerroartean, (eko)faxismoaren definizio bikaina: "Zu eta ni, biok, mendian gora bagoaz kantinplora bakarrarekin, eta hilzorian bagaude, biotako batek edan beharko du ur hori, ze konpartituz gero ez dugu izango ur nahikoa, eta batek edaten badu, gutxienez bat hori salbatu egingo da. Eta ez izan dudarik nik bizirik segitu nahi dudala."
Zaila …
Ona. Oso ona. Bikaina. Aspaldian irakurri dudan onenetakoa. Eskola guztietan irakurtzeko modukoa.
Zaila da liburua definitzea, baita laburtzea ere: txirrindularitza kontuak, gerrako haur baten istorioa, iheslariei laguntzeko konjuratu den herri oso bat, egunero entrenatzearen aitzakiaz dokumentu faltsuak garraitzen dituen txirrindulari profesionala, han goitik itsasoa ikusten delako mendia igotzen duten itsasozaleak... Liburu korala da, protagonista ugari dituena; den-denak inportanteak. Badu kutsu surrealista bat... garai bateko film italiarren modukoa. Benetan merezi du irakurtzea.
Izan ere, iraultza egiteko era asko dago Ponte a Ema herrian: pelikula italiarrak jartzea, gereziak banatzea, garrafoiak garraiatzea, liburuak azpimarratzea, faltsifikazioak egitea, arropa berriak erabiltzea...
Eta, hara non, lerroartean, (eko)faxismoaren definizio bikaina: "Zu eta ni, biok, mendian gora bagoaz kantinplora bakarrarekin, eta hilzorian bagaude, biotako batek edan beharko du ur hori, ze konpartituz gero ez dugu izango ur nahikoa, eta batek edaten badu, gutxienez bat hori salbatu egingo da. Eta ez izan dudarik nik bizirik segitu nahi dudala."
Zaila da laburtzea, baina, ahal baduzue, irakurri!
@Alex @mikelgs Mila esker iruzkinarengatik eta hain zehatz idazteagatik! Azkenean "errealismo alternatiboa" deitzea erabaki dut, zientzia fikzioa, fantasia, kronika eta abar bateratzen dituelako, baina era berean euskal literatura gehienak baino erreferentzia zuzenagoak egiten dizkiolako gure errealitateari. Porsiaka: irakurtzeko zerrendan jarri baduzue, ez irakurri "Apokalipsia guztioi erakutsia". hemendik hilabete gutxitara, errebisatu eta bigarren edizio bat aterako dut doan webean.
Badoa. Joaten ari da. Joan egingo zaigu. Badoakigu. Eskuetatik joan zaigu. "Joan" da joaren ondorengo aditza. Gehiegi jotzearen ondorena. Neurririk gabe, kontrolik gabe, mugarik gabe jo eta jo jardutearen ondokoa eta ondorioa. Ez da egia, noski, Joxe Arregi izan zenik torturatu bakarra. Haren izena iritsi zaigu akats baten ondorioz. Akats txiki bat egileentzat, zigor handirik ekarriko ez diena. Baina akatsa nolanahi ere.
@Alex irakurtzeke dauzkat hainbeste gauza... @josebagabilondo@mastodon.eus -enak ere bai!
Zoragarria eta hunkigarria. Nola hotel baten barruan bizitza erdia gara daitekeen. Nola maitasuna eta adiskidetasuna loratzen diren batere aldekoa ez den egoeran ere. Oso freskagarria hain garai ilun hauetan.
Precioso y enternecedor. De cómo dentro de un hotel puede desarrollarse media vida. Cómo el amor y la amistad florecen incluso en circunstancias nada favorables. Muy refrescante en estos tiempos tan cargados de bilis.
@maitetxuela kaixo! Niri ere gustatu zitzaidan (batez ere bikotea da oso fan).
Gauza bat, azken iruzkin hau agian Kritika gisa argitaratu nahi duzu? Iruzkinak denbora-lerroan behera galtzen dira (zuretzat bai geldituko dira eskura, liburuaren orrian, baina besteontzat ez).
Aldiz, kritika gisa argitaratzen baduzu (izarrak gehitzea hautazkoa da), testu hori guztioi agertuko zaigu liburuaren orrian beti.
Ez dakit ondo azaldu dudan, nahi baduzu probatu!
Haurdun zaudenean lehenengo aldiz haurdunaldian eta erditzean pentsatzen duzu batez ere... baina bat batean gero datorrenaz ere ideia handirik ez daukazula konturatzen zara! Liburu hau amatasunaren hasieran zer espero dezakezun hobeto ulertzeko guztiz lagungarria da, modu arin eta didaktikoan, epairik gabe idatzia #PaperjaleZozketa
@norae iruzkin soila egin beharrean (beherantz galdu eta ahaztu egiten dira) badituzu bi modu zure iritzia liburuari lotuta uzteko:
Balorazioa: izarrak jarri eta bidali.
Kritika: Izenburu bat zure kritikarentzat, izarrak eman (hautazkoa, nahi baduzu ez ukitu) eta testutxo bat idatzi.
Egin proba nahi baduzu! paperjale.eus/book/71892/s/amez
Distopia eta utopia, bietatik aurki daiteke ipuin hauetan. Batzuk asko gustatu zaizkit, baten bat ez zait gustatu.
Konfinamendu garaiarekin lotzen dut hau, uste dut Telegram bidez dohainik partekatu zituztela, egunez egun-edo, audio gisa. Oso eskertzekoa horrela zabaldu izana.
Paperekoa zegoela ikusi nuenean, ez nuen zalantzarik izan eta ale bat erosi nuen. Irakurri / entzun gabe neuzkan batzuk topatu ditut!
@Lextat ea zer iruditzen zaizun! Bernardo Atxagarena izan arren, ez da ezaguna. Baina niri asko gustatu zitzaidan.
Paris. Hirurogeiko hamarkada. Hamaika urteko mutiko bat, Momo, Kale Urdineko janari dendako saltzailearen lagun egin da, hau da, Ibrahimena, kale …
@Sailu@mastodon.eus -i irakurri diot hau eta irakurtzeko gogoa eman dit!
Aspaldi antzerkirik irakurri gabe, astunak egiten zitzaizkidalako. Baina oraingo honetan antzerki idatziarekin adiskidetu naiz. Obra laburra da, edonork irakurtzeko modukoa.