Edukiari buruzko abisua 5. eta azken kapituluaz
Tira ba! Bukatu dut. Azken kapituluan azaldu da "sumisioa" hitza, eta zergatik defendatzen duen hori Redigerrek (unibertsitate islamiartuko buruak, gobernu ardurak hartzen ari denak). Darwinismo txepel bat da azalpena, naturak (Jainkoak diseinatua noski) horrela funtzionatzen duela, emakumea gizonaren menpeko izateko jaio dela, eta gizona Jainkoarekiko. Oportuno samarra, gizonaren gainetik dagoena ikusezina izatea, eta bere aginduak zein diren ere gizonen artean hausnartzea. En fin!
Azken kapituluan zehar ibili naiz pentsatzen ez zela sinesgarria protagonistak ez pentsatzea bere aukera super interesgarrian, jokoan sartu eta bizpahiru emazte (baita 15 urtekoa ere!) izateko aukera ez sopesatzea. Eta klaro, liburuaren amaieran etorri da, eta nolabait kontakizuna borobildu du, bere aitak bezala bigarren bizitza bat egiteko proiektu hasierarekin. Hau da, bakardade alkoholikoan gainbehera zihoan bizitza bat, bizitza berri baten abiapuntuan uzten du. Ez da garbi geratzen onartu duen eta hori gertatuko den, baina tira.
Ez zait ba hainbeste ere gustatu liburua! Gehiago edo beste zerbait espero nuela suposatzen dut. Pixka bat ezgauza naiz bereizteko ea zer defendatu eta zer kritikatu nahi izan duen idazleak liburuan zehar. Norbaitek komentatu nahi badu, ni adi!












