Tarteka irakurtzen dut zerbait, ez dut uste balorazio edo iruzkin txar asko egingo ditudanik, ez dut denbora horretan erabiliko. Gomendioak egin eta bilatu bai, gustura!
Ze subliminala naizen Paperjale sustatzen eh? jejeje Behin esan zenuen ez zitzaizula gustatzen sare sozial mota honetako dinamika... eta jakinminez geratu nintzen. Zein dira kalteak? Irakurle soil garenok liburuei lotsagabeki egurra ematea? "nork gehiago irakurri" lehiaketa patetikoan sartzea? Liburuei beti 5 izar ematea, eskuzabalegi?...
Nahi baduzu konta, zerekin ibili behar den kontuz, benetan interesatzen zait!
PAIXIBO, gizakiek sortutako edozer bezala, Mundu osoa da, Unibertsoa, gutako bakoitza den laborategiko prozesuetatik igarotzean …
Mastodonen gomendatu du @txerren@mastodon.eusek liburu hau eta paperjalen gehitu dut. Uste nuen idazle horrek Kutxidazu bidea Ixabel liburua bakarrik zeukala.
Deskribapena ez dut aurkitu interneten, pena. Liburuaren atzeko sinopsia txertatu liburuaren deskribapenean nahi baduzu, Txerren.
Proventzako kartzela batean ezagutuko dute elkar Josuk eta Emmanuelek; bata etakide ohia da, bestea berriz, …
Ez da nahikoa
2 izar
Lehenengo egurra eta gero merituak:
Gaztelaniaz sortua da eta nabaritu egiten da itzulpena dela (FAIL). Gainera, lotsagarria da zenbat aldiz dauden hika hasi eta zuka bukatzeko akatsak. Hizkuntzekin bukatzeko, ez da sinesgarria elkarrizketa batzuk euskaraz gertatzea (hori igual nire problema da).
Ez zait gustatu binetetako bunbuilo mota bat, pertsonaiek irakurleari azaplenak ematekoak. Telesail txar batean aktoreak telefonoz hitz egin eta "gehiegi" hitz egiten duenean bezala izan da. Gero ohitzen zara, noski.
Edukiari dagokionez, ekidistantzia leporatu ahal zaiola uste dut. Intentzio onarekin egina izan arren, euskaldunok sufritzen dugun zapalkuntzari presentzia eman behar zitzaiola uste dut. GALeko gizonaren azalpena egiten da (txikitatik biolentzia baizik ez du ezagutu eta horregatik zebilen galduta). Baina ETAko preso damutu hori nolatan sartu zen? Zergatik? Hori azaldu gabe geratzen da, beraz gatazkaren hasiera ETA dela pentsa dezake irakurleak. Bai, nor hasi zen (eta nork jarraitzen duen euskaldunak ukatzen) aitortzeko eskatzen diot gai hau lantzen duten liburuei. Jarrera …
Lehenengo egurra eta gero merituak:
Gaztelaniaz sortua da eta nabaritu egiten da itzulpena dela (FAIL). Gainera, lotsagarria da zenbat aldiz dauden hika hasi eta zuka bukatzeko akatsak. Hizkuntzekin bukatzeko, ez da sinesgarria elkarrizketa batzuk euskaraz gertatzea (hori igual nire problema da).
Ez zait gustatu binetetako bunbuilo mota bat, pertsonaiek irakurleari azaplenak ematekoak. Telesail txar batean aktoreak telefonoz hitz egin eta "gehiegi" hitz egiten duenean bezala izan da. Gero ohitzen zara, noski.
Edukiari dagokionez, ekidistantzia leporatu ahal zaiola uste dut. Intentzio onarekin egina izan arren, euskaldunok sufritzen dugun zapalkuntzari presentzia eman behar zitzaiola uste dut. GALeko gizonaren azalpena egiten da (txikitatik biolentzia baizik ez du ezagutu eta horregatik zebilen galduta). Baina ETAko preso damutu hori nolatan sartu zen? Zergatik? Hori azaldu gabe geratzen da, beraz gatazkaren hasiera ETA dela pentsa dezake irakurleak. Bai, nor hasi zen (eta nork jarraitzen duen euskaldunak ukatzen) aitortzeko eskatzen diot gai hau lantzen duten liburuei. Jarrera infantila irudituko zaio norbaiti akaso, baina niri zilegi eta beharrezko iruditzen zait. Aitortu oinarriko zapalkuntza eta gero arbuiatu nahi beste borroka armatua, hori gusturago irakurriko nuen.
Hala ere, gauza batzuk ikasteko eta pertsona desberdinen egoerak ulertzeko balio du. Erditik aurrera, psikiatra exzentrikoaren pasadizotik aurrera, gero eta gehiago gustatu zait. Eta ilustrazioak bikainak dira.
Irakurtzea gomendatzen dut, ez pentsa, originala edo euskarazkoa, baina garbi gera dadila: liburu hau ez da nahikoa!
Antonio izeneko haur garaiko lagun minaren gaixotasun sendaezinak jarri du berriz martxan narratzailearen gogoa eta sorterrira itzultzeko asmo sendoa. Bere …
