Iñigo Ibarra (e)k Katell Chantreau egilearen Caminante irakurtzen amaitu du

Caminante, Katell Chantreau
De Riobamba à La Paz en passant par Lima et Ayacucho, Katell Chantreau a parcouru l'Equateur, le Pérou et la …
Gustuko liburuak ekarriko ditut bertara. Modu batera edo bestera, bihotzean koxk egin didaten horiek. 🥰 Bai, badakit, puntuazio bera eman arren, badakit guztiak ez daudela maila berean. Nolabait esatearren: Izeta sariketan txapelduna gelditu den bertsolaria bikaina irudituko zait, ez dudalako Euskal Herriko bertsolari txapelketako finalean txapeldun geratu den bertsolariaren neurria bilatzen. Kontua da, bakoitzak bere neurrian, nire barrenak mugitu dituela. 🌿
Esteka hau laster-leiho batean zabalduko da
De Riobamba à La Paz en passant par Lima et Ayacucho, Katell Chantreau a parcouru l'Equateur, le Pérou et la …
@desertorea Eta hirugarren zati hori gehiago ezagutu nahi baduzu, edo interesatuz gero, bere paperjale.eus/book/26663/s/italia-bizitza-hizpide liburua irakurtzea gomendatuko nizuke. Laburra da. Eta nik oso oso gustura irakurri nuen. Egunkariak Italia inguru horretara bidali zuen Lertxundi, hura ongi asko ezagutzen duelako eta, hari buruzko artikulu sorta idatzi zezan, gero Egunkariak argitaratzeko. Ondoren liburu forma eman zioten. Liburutegi publikoetan izanen duzu, liburu-dendetan zailxeago izanen da alerik aurkitzea.
Agian aurten irakurri dudan libururik onena da.
Pertsonaia nagusiaren sakontasuna gustatu zait. Hasieran, harenganako gorrotoa sentiarazten zidalako (eszena bat dago, nazka sentitzeko bezain ongi idatzita). Bigarren zatian, nazi batengatik pena izatea lortu duelako. Eta amaitzeko, liburuaren hirugarren zatian, hunkitu egin nauelako.
Esan beharra dago Anjel Lertxundik oso ondo idazten duela.
#IhesBetea irakurtzea gomendatzen dizuet, agian Elegoseko abuztuko irakurketa izango da, baina ezin izan diot tentaldiari eutsi eta arinago irakurri dut. Lehen paragrafoa irakurtzeko ireki nuen, eta konturatu orduko, bukatu da.
@desertorea Liburu kuttunenetarikoa dut. Izugarria da. 🥰
@mikelgs Guztiz ados diozuenarekin. Ez zara sinonimoena esaten didan lehena, askok aipatu didate. Besteak beste, Arantxa Iturbek irratian. Kar-kar. Hizkuntzaren aberastasuna transmititu nahi horretan, gehiegikeriaren putzuan erori eta barrokoegia sortu liburua. Hasi berriaren hanka-sartzea. Istorio bera kargaz arindua besterik litzateke. Hala beharko. Eta bai, hor bada bertsolaritzari buruzko hausnarketa txiki bat. Eta Bretainia oso maitea dut. Eskerrik askooo, Mikel! 😜
@mikelgs Hau sorpresa, Mikel! Eskerrik askooo! Ez, ez, oso ongi dago jarritakoa. Guztiz ados diozuenarekin! Eta ez banengo ere, Alla kuidaus, datorrena hartu eta listo! Estimatua dago. Bene-benetan. 😘
Erraz irakurtzen den liburua da: istorioa altxor baten bilaketa delako, bidaiatu egiten dutelako, kapitulu motzak, eszena erotikoren bat... Gazteentzako bereziki interesgarria. Nire buruan Marilyn lesbiana zen eta ez zion mutil bati muxurik emango, baina tira jaja
Ikusten diodan arazo bat da sinonimo eta esamoldeen erabilera gehiegizkoa. Euskararen didaktikarako edo gordailu lana egiteko idatzia dela dirudi une batzuetan. Naturaltasuna edo sinesgarritasuna galarazten dio horrek batzuetan, batez ere dialogoetan (narratzailea jasoago mintzatzea normala da).
Bertsozaletasuna transmititzen du eta Bretainiari buruz ere zerbait ikasten da, hori bai gustatu zaidala! Zein neurritan ote da autobiografikoa liburua? 😄
EDIT: kritika hau idatzi ondoren ikusi dut egileak berak antzeko zerbait esaten duela liburuaz! Desiatzen nago bere beste liburua irakurtzeko, berez horren bila joan nintzen liburutegira, baina ez zegoen eskuragarri: Ostadar 7310
Urgain bezalako herri baketsuetan ere gertatzen dira gauza ikaragarriak. Galde diezaiotela, bestela, Txomini, kanposantuko arduradunari: hildako bat lurperatzeko prestaketak egiten …