Kritikak eta Iruzkinak

Mikelen lehen liburua da. Lehenengo pertsonan idatzi du. Eta pertsonai ugariz osatua dago kontakizuna. Bakoitzak bere bizipena kontatzen digu. Batzuk Ezkabako espetxetik ihes egin dutenak dira. Jarraika dituztenak, besteak. Edo inguruko herrietako bizilagunak. Harrigarria da nola harilkatu dituen xehetasun guztiak. Nola hezur-haragitu dituen haien bizitza, sentipenak eta miseriak. Eta hizkuntzaren erabilera bikaina. Urteko liburua izateko osagaiak ditu.

Magikoa da liburua. Mirenek, ipuin edo fabula moduko idazkeraz, haur batek bizitakoa kontatuko digu xalo-xalo. Bere begien ulertzeko gaitasunetik. Ederra eta latza da.

Behin baino gehiagotan ihes egin didate malko batzuk irakurketan zehar. Hain da erreala Irakurtzen eta ikusten duzuna. Nola lortu duten marrazkilariak eta idazleak giro hori sentiaraztea. Gertatu zena hezur-haragitzea. Hain dira gertukoak hor agertzen direnen bizipenak...

Detaile txikiz ehundutako lana da Uxueren liburu berria. Kontamodu ezberdinez jositako kontakizunez osaturikoa. Denak xaloak, ausartak eta ederrak. Gozoki baten modukoak. Eta guztiak gustatu arren, ni, bereziki, hiruk seko harrapatu naute. 🤫🤫

Gustatu zait Domingo Villarren Ollos de agua liburua. Berezia izan da, galegoz hitzik jakin gabe jatorrizko hizkuntzan irakurri dudalako. A Guardako liburu-dendako dendariak, nire hizkuntzaren ezezagutzaz jakitun, tentu handiz hautatu zidan eleberri hau. Eskatu bezala, nobela beltza. Berak umoreduna zela adierazi zidan eta errez eta arin irakurtzeko modukoa zela. Erronka polita izan da, aixa ulertzen baita tarteka hiztegira bisita gutxi batzuk eginez. Liburu bizia da, badu misterioa, sortzen du jakin-mina, Galizan gertatzen da eta umorea etengabea da. Umorearekin izan dut tarteka txokea. Gizontasun ohikoaren deseraikitze bidean garen garaiotan, gizontasunari lotutako txantxa horiek ez zaizkidalako gustatu. Eta gero, kostatu egiten zait protagonistekin enpatizatzea: poliziak baitira; nahiz eta jator askoak izan. Gainera, haietariko bat homofoboa eta biolentoa da. Kontuak hortik atera. Nolanahi ere liburu ona da. Guztiz gomendagarria.

Sekulako liburu puska iruditu zait Joseba Gabilondoren hau eta ondorioz poliki-poliki irakurri beharrekoa. Gako asko ditu. Galdera askorentzako erantzunak. Une ezberdinetan sortutako mugimenduen izendatze egoki eta analisi luze eta zorrotzak. Finean, kontatzen digu nola Espainiak, bai politikan eta bai kulturan berrezartzen duen bere inperioa behin eta berriz modu histeriko eta sistematikoan. Bukatzeko, etorkizun berrezartuezin bat aurreikusiten du.