Esteka hau laster-leiho batean zabalduko da
Nada es la primera novela de la escritora barcelonesa Carmen Laforet y una de las …
Aspalditik zintzilik neukan irakurketa (Najat El Hachmiren hitzaurredun edizioa heldu zen liburutegira). Garaigoittiko Orakuluaren bultzada honegaz agian liburua oratuko dut.
Guy Dupree se ha saltado la condicional y se ha largado con la mujer, el …
Ez zait gehiegi gustatu. Ezin izan diot umorea harrapatu eta gainera ezin izan dut azaleko kaskezurra identifikatu (oreina edo antzeko zerbait dirudi baina hortzek eta adar faltak irudia modifikatuta izan daitekeela pentsatzera eroan naute)
Guy Dupree se ha saltado la condicional y se ha largado con la mujer, el fusil, la American Express y …
Zer sentitzen du Intxaurrondoko kuartelean bizi den haur batek? Nola pentsatzen du 80ko hamarkadan Guardia Zibilaren kaserna izugarri hartan hazitako …
Marrolo deitzen dute denek, etsai nahiz adiskideek. Pertzero etniako kidea da bera, zehazki txutxeen klaneko buruzagia: delitu txikietara dedikaturiko litxarreroak. …
Para Eddie Felson «el Rápido» solo existe una cosa en el mundo: ganar al billar. Durante años se ha recorrido …
Boston, verano de 1974 . Una noche, Jules, la hija adolescente de Mary Pat, se …
Dennis Lehanek argi uzten du gidoilari gisa duen ofizioa. Oso 'ikusgarri' (ikusmenetik imajinatzeko erraza zentzuan) idazten du eta istorioan zehar, irakurtzen jarraitu beharrean laprast egiten duzu amaierara arte. Oso protagonista gogoangarria ateratzen du oraingoan eta pena eman didan bakarra euskarazko bertsioa ere baduela ("Erruki onez", Koro Navarrok itzulia) beranduegi enteratu izanak.
Boston, verano de 1974 . Una noche, Jules, la hija adolescente de Mary Pat, se queda fuera hasta tarde y …
Llamamos «malismo» al antiintuitivo mecanismo propagandístico que consiste en la ostentación pública de acciones o deseos tradicionalmente reprobables con la …
Alison Bechdelek, bere memoria grafiko aitzindari eta arrakastatsuan, aita zenarekin izan zuen harreman zaila kontatzen …
«Altzariak umeen modura zaintzen zituen, eta umeak, berriz, altzari gisa hartzen» horrela laburbiltzen du Alisonek bere aitak eurekiko zuen erlazioa (14. or.). Aspalditik aparkatuta neukan komikia oso irakurketa gozagarria suertatu da, erreferentzi literarioz beterik; kapitulu bakoitzeko izenburuak eta tonuak libururen batera daroatzu (hasieran aipatzen diren itzulpenetan faltan bota dut hain edizio politan argitaratu zen Kenneth Grahameren "Haizea sahats artean") eta kutsu nostalgikoa gailentzen zaio 'zorren kitapen' antzeko honi. Oso gomendagarria eta oso edizio ona (zein ona den Danele itzulpenetan, bere DFWen liburu baten itzulpena dut zain udagoienerako eta egilea oso gustokoa ez badut ere, ziur nago hizkuntza aldetik marabilla bat izango dala). Orriak hain finak dira behin baino gehiagotan atzera egin behar izan dudala bi batera pasatu ditudalako eta ez nuelako ezer ulertzen.
Arrapalada batean irakurtzen den liburua.
Urrundu egin diren bi lagunen istorioak Liherreko Lidek idatzitako Izotz ura [1] gogorarazi dit baina bihotzean zimiko (txitximerke) egin didan pertsonaia eta istorioa Bedarena izan da. Liburuan agertzen den bezala ikus nezakeen kalak batzen, eleiza atontzen, balerianak hartzen edo txorimamua prestatzen. Inguruan ahotsak ozentzen direnean bazter batean isilduz eta enbata pasatzerakoan bere eritziak edo aholkuak ahopeka esanez. Baserriko martxari eusten inor hortaz konturatu barik eta inoren eskerrak jaso barik.
Bere aurreko eleberriaren pertsonaia nagusia ikusirik, egon leiteke landa eremuko emakumezko pertsonaia potenteekin 'enkasillatu' ('etxetxuratu'?) daitekeela baina... ze guzu esatea, señé? nigatik horrela jarrai dezala eta horrelako pertsona gogoangarri gehiago ekar gaitzala.
(Ze handiak diren Susan, eleberriak CC lizentziekin argitaratuz eta sarean osorik eskegiz, honako hau bezala [2]. Animo eta eskerrik asko egiten duzuen beharragatik)
[1] susa-literatura.eus/liburuak/narr149 [2] susa-literatura.eus/liburuak/narr155
Kenji tiene veinte años y desde hace un tiempo trabaja como guía turístico nocturno por las calles de Kabukicho, en …
Anthony, el hermano de Sean, es un hombre duro. Cuando eran niños, su madre intentó mantenerlos alejados del conflicto, pero …
2023ko Irun Hiriko Kutxa Literatura Sariaren irabazlea Poesia liburu ugari ditu egileak eta, bere azkenekoetan …
Gauza kuriosoa da irakurketak zelan gurutzatu daitezkeen ikustea. Gerediagaren "Zeru-lurren liburua" irakurtzen nengoela Mauro Entrialgoren "Malismo" ere hartu nuen eskutan eta haren hasierako Ursula K. Le Guinen aipuak ("Conocer el nombre significa controlar a la cosa") Arrate Hidalgok (UKLGen 'intensita' bat, bere hitzetan) "Oihan hitzean mundua"rako idatzitako hitzaurrera.
Arrateren hitzaurre horretan esaten denez, Ursulak zientzia eta poesiaren arteko harremana definitu zuen lehenak kanpotik zehaztasunez deskribatzen duela adiraziz eta bigarrenak barrutik zehaztasunez deskribatzen duela.
Jon Gerediagak ere Ursula K. Le Guinen mundua hitzaren bitartez deskribatzeko gogoa partekatzen du eta bere poesia lan osoa bihurtu du grina horren erakusle. Poesia lan osoa dinot liburu berri honek ez baitakar hausturarik bere aurreko produkzio poetikoarekin. Agian poemak destilatuagoak daude oraingo honetan (egia esan, Aitor Francosek aipatu ezean, ez nintzen ezta konturatu egingo poema guztiak hamar lerrokoak direnik [1]) baina bai gai zein doinu aldetik, liburu ezberdinen poemak trukagarriak direla iruditzen zait.
Hori baita egilearen …
Gauza kuriosoa da irakurketak zelan gurutzatu daitezkeen ikustea. Gerediagaren "Zeru-lurren liburua" irakurtzen nengoela Mauro Entrialgoren "Malismo" ere hartu nuen eskutan eta haren hasierako Ursula K. Le Guinen aipuak ("Conocer el nombre significa controlar a la cosa") Arrate Hidalgok (UKLGen 'intensita' bat, bere hitzetan) "Oihan hitzean mundua"rako idatzitako hitzaurrera.
Arrateren hitzaurre horretan esaten denez, Ursulak zientzia eta poesiaren arteko harremana definitu zuen lehenak kanpotik zehaztasunez deskribatzen duela adiraziz eta bigarrenak barrutik zehaztasunez deskribatzen duela.
Jon Gerediagak ere Ursula K. Le Guinen mundua hitzaren bitartez deskribatzeko gogoa partekatzen du eta bere poesia lan osoa bihurtu du grina horren erakusle. Poesia lan osoa dinot liburu berri honek ez baitakar hausturarik bere aurreko produkzio poetikoarekin. Agian poemak destilatuagoak daude oraingo honetan (egia esan, Aitor Francosek aipatu ezean, ez nintzen ezta konturatu egingo poema guztiak hamar lerrokoak direnik [1]) baina bai gai zein doinu aldetik, liburu ezberdinen poemak trukagarriak direla iruditzen zait.
Hori baita egilearen asmoa; naturari izen egokia jartzea inguruko anabasa ulerkorragoa suerta dakigun eta bizitzarekin berradiskidetu gaitezen. Kontenplazioaren bidea iradokitzen digu naturan urtu gaitezen, kanpokoarekin bat datorren barne-espazio bat sortu hitz poetikoa baimentzen duena.
Liburua atal bitan banatu du bide horretako mugarri bezala. Lehenengoan, "Zoéren izenak", naturan murgiltzen gaitu. Antza denez, Zoé izen grekoa da bizitzaz betetako oparotasuna adierazten duena. Irautera bideratzen den mugimendu geldoa baina etengabea eta ziklikoa agertzen zaigu atal honetan, edozein bukolikotasunetik edo sinbolismotik ihes eginez, aspalditik datorrenaren berdina baina, aldi berean, diferentea den bizi berri baten promesa aurkezten zaigularik (niri, behintzat, hastera doan udabarriaren antza hartu diet poemei. Asko gustatu zait, adibidez, harriaren ertzak biguntzen duen goroldioaren irudi mentala). Agertzen den paisaiak ez du egile aktiborik behar aurrera jarraitzeko, bere baitan bildurik dagoela iruditu zait.
Bigarren atalean, aldiz, giza bihotza agertzen zaigu natura horretan kokaturik. "Olerkarien liburua" deitu du bigarren hau eta ez dirudi kasuala denik bertan jainkoen aipamenak ager daitezela lehenengoz liburuan zehar. Sakrizio odoltsuak eskatzen dituzten apaizak edo hiri destainariak ere ikus daitezke bertan, agian natura eta soiltasunaren ifrentzu bezala aurkeztuta. Gustatu zaizkit (zu baino handiagoa den) natura eta bakoitzaren barruko txingar bizia jagotzeko eskari hori baina orokorrean ezin izan diot hasierako poemen erritmoari eutsi. Kontuan izateko, baita ere, atalen hasieran agertzen diren pintoreen aipuak (Cezánne eta Shitao). Artistaren begiradak lagunduko digu inguratzen gaituenan urtzen (eta gurtzen).
[1] Kritika Armiarman: kritikak.armiarma.eus/?p=8937 . Jatorrizkoa Bilbao hilabetekariaren Pérgola gehigarrian (pdf) www.bilbao.eus/bld/bitstream/handle/123456789/56842/pergola06.pdf
