Iruñea, 2016. Gobernu autonomiko berriak goi mailako kultur jardunaldi bat antolatu du, eta Sanchez Godin …
Elegosen aukeratu zutenean baino lehenago irakurrita, nahiko gustatu zitzaidan baina taldekoen iruzkinak ikusita/irakurrita askoz zuku gehiago atera niezaiokeela iruditu zait. Sarritan ez dakit automata huts baten moduan baino ez badut irakurtzen. Egilea Vázquez Montalbanen estiloa antzeratzen saiatu da eleberriaren zati (garrantzitsu) baten eta berau irakurtzeko gogoak piztu dizkit
Natàlia Miralpeix, liburun honetako protagonista, bere hirira itzuli da, 1974ko Bartzelonara, Frantzian eta Ingalaterran hamabi urtez biri eta gero. Astebete …
Natàlia Miralpeix, liburun honetako protagonista, bere hirira itzuli da, 1974ko Bartzelonara, Frantzian eta Ingalaterran hamabi urtez biri eta gero. Astebete …
Natàlia Miralpeix, liburun honetako protagonista, bere hirira itzuli da, 1974ko Bartzelonara, Frantzian eta Ingalaterran hamabi …
Uste dut Elegose irakurle taldean proposatu zutela edo horrelako zerbait ze, ospabe, ziurrenik ez nuen liburua eskuetan hartuko. Zer pintatzen dut frankismoaren azken hatsean dagoen burges katalan batzuen kontuak irakurtzen? Eta liburua irakurri osteko niari damutu egingo zitzaion aurrejuzgu honen ildoa jarraituko banu ze, pronostiko guztien kontra, nahiko gustatu zait liburua. Azken aldian irakuritakoen artean gehienetarikoa, agian. Gerorago ikusi dut interneten liburu hau klasiko bat ei dala eta eskoletan irakurtzera derrigortzen dietela ("Bigarren jatorrizko esku-izkribua"rekin batera katalan klasiko bat aurretik jakin barik irakurtzen dudan bigarren aldia). Derrigorrezko irakurketen kontua alde batera utzita (ez da momentua ezta aldartea derrigortasun horrek sortzen duen kalteaz berba egiteko) ez dakit nik ba ikasleei gehiegi erakarriko dien.
Offutten guztia irakurtzearren. Kasu honetan istorio laburrak dira, aurreko trilogiaren giroan garatutakoak. Ondo egongo ziren baina gogoratzen dudan bakarra etxe bat mendi-puntara igotzen zutenekoa da. Irakurriz zuzenean gehitzen saiatu beharko nintzateke, hainbeste denbora emonez gero ez bainaiz ezertaz akordatzen (agian, datorren urteko gurarietarako)
En los bosques del planeta Irpa se alza la tienda de pociones y elixires, hogar …
Bere azalak erakarri ninduen eta gero barruko irudiak. Oso polito marraztuta dago eta istorioa ere nahiko ondo dago (dagoeneko seriearen hiru ale irakurrita ditudan perspektibatik esanda) non zalantzak jartzen dizkizun zein den 'ona' eta zein den 'txarra' ezberdintzeko. Are gehiago, onak eta txarrak bata bestea behar dutenaren mezua iradoki nahi digu eta agian gauzak ez direla orain arte pentsatu izan dugun modukoak. Gomendagarria, oro har.
La vida aventurera de James Beckwourth, nacido en torno a 1800 en Virginia. Hijo de …
Ondo dago baina tira
Baloraziorik ez
Leigh Brackett nahiko famatua izan zen zientzia-fikzio lanetan (Star Warsen bigarrenaren gidoia ere berak idatzi zuela pentsatzen nuen baina Wikipedian agertzen denagatik [1] kontu hori ez da guztiz zuzena eta gidoilari moduan ere Faulknerregaz ere lan egin zuela irakurri dut. Ez nuena jakin da 'vakeroen' libururik idatzi zuenik.
Entretenigarria eta elkarrizketa gogoangarri batzuekin baina apur bat gehiago espero nuen. Dena dela, Valdermarren 'Frontera' bilduma hau jarraitzeko modukoa dela iruditzen zait, nahiz eta erreferentzi asko filmeetatik ezagunagoak egiten zaizkidan ('El rebelde Josey Wells' irakurri nuenean ezin nuen Clint Eastwooden irudia burutik atera, adibidez).
Sandra Foster es una experta en el análisis de tendencias y patrones humanos dedicada a …
Joaldun joale
Baloraziorik ez
Liburua amaitzeko bi arrazoi:
Erosita (ordainduta) izan dela
Connie Willis dela egilea
Horietako batan batean kale egin bazuen, ziurrenik ez nuen liburua bukatuko (gero eta pazientzi gutxiagorekin nabil azkenaldian) hasieran ez bainion zentzu gehiegirik ikusten liburuan agertzen zenari.
Eta lastima bat izango zen bigarren erdialdean (amaierarantza, zehatzago) zentzua hartzen hasten delako eta egilearen tesia argitzen delako.
Izan ere, enpresa handi bateko giro eta pertsonaia itogarriek Connieren aitzakiak baino ez zaizkit iruditu berak esan nahi zuena adierazteko. Azkenean ideiak nondik datozen eta modak zergaitik jarraitzen ditugun azalduko digu egileak bere protagonistaren ahotik/burutik.
Enpresen kontu hori lantzen dituzten egile gehiago: Max Barry (La corporación, Jenny Government), Dave Eggers (Un holograma para el rey edo El Círculoren seriea), Richard Morgan (Leyes de mercado) edo, beste maila batean Katixa Agirre (Berriz ere zentauro) eta Nani Balestrini (Den-dena nahi dugu, argitaletxeak (Katakrak) online jarri …
Liburua amaitzeko bi arrazoi:
Erosita (ordainduta) izan dela
Connie Willis dela egilea
Horietako batan batean kale egin bazuen, ziurrenik ez nuen liburua bukatuko (gero eta pazientzi gutxiagorekin nabil azkenaldian) hasieran ez bainion zentzu gehiegirik ikusten liburuan agertzen zenari.
Eta lastima bat izango zen bigarren erdialdean (amaierarantza, zehatzago) zentzua hartzen hasten delako eta egilearen tesia argitzen delako.
Izan ere, enpresa handi bateko giro eta pertsonaia itogarriek Connieren aitzakiak baino ez zaizkit iruditu berak esan nahi zuena adierazteko. Azkenean ideiak nondik datozen eta modak zergaitik jarraitzen ditugun azalduko digu egileak bere protagonistaren ahotik/burutik.
Enpresen kontu hori lantzen dituzten egile gehiago: Max Barry (La corporación, Jenny Government), Dave Eggers (Un holograma para el rey edo El Círculoren seriea), Richard Morgan (Leyes de mercado) edo, beste maila batean Katixa Agirre (Berriz ere zentauro) eta Nani Balestrini (Den-dena nahi dugu, argitaletxeak (Katakrak) online jarri du pdf bertsioa: katakrak.net/sites/default/files/den-dena_nahi_dugu_web.pdf ).
(Liburuaren edizioa beste sare batetik inportatu dut (lectura.social, uste dut) ez dakit zelan geratuko den bere inguruko informazioa).
