«Altzariak umeen modura zaintzen zituen, eta umeak, berriz, altzari gisa hartzen» horrela laburbiltzen du Alisonek bere aitak eurekiko zuen erlazioa (14. or.). Aspalditik aparkatuta neukan komikia oso irakurketa gozagarria suertatu da, erreferentzi literarioz beterik; kapitulu bakoitzeko izenburuak eta tonuak libururen batera daroatzu (hasieran aipatzen diren itzulpenetan faltan bota dut hain edizio politan argitaratu zen Kenneth Grahameren "Haizea sahats artean") eta kutsu nostalgikoa gailentzen zaio 'zorren kitapen' antzeko honi. Oso gomendagarria eta oso edizio ona (zein ona den Danele itzulpenetan, bere DFWen liburu baten itzulpena dut zain udagoienerako eta egilea oso gustokoa ez badut ere, ziur nago hizkuntza aldetik marabilla bat izango dala). Orriak hain finak dira behin baino gehiagotan atzera egin behar izan dudala bi batera pasatu ditudalako eta ez nuelako ezer ulertzen.