Erabiltzailearen profila

Stahelek bere doktorego-tesian oinarritutako liburua.

Bertan, azken mendean zehar Alemania Naziak SESBaren aurka eginiko erasoaren inguruko tesi nagusiei egiten die aurre, armada alemaniarrak izandako "ospe" moduko horri aurre eginez. Tesi nagusia zera da: ekialdeko frontearen emaitza ez zen erabaki Kursk, Stalingrad edo Moskun, erasoaldiaren lehen hilabeteetan baizik, non gainbegiratuta alemaniarren garaipenak ugari ziren (Minsk, Smolensk...), baina estrategikoki, garaipen taktiko horiek sakondu besterik ez zituen egin Wehrmacht-aren gabeziak.

Xakearen historia eta anekdotak biltzen ditu bertan, euskaldunon ikuspuntua kontuan hartuz eta antologia ofizialetan hainbeste azaleratu ez diren istorioak azaleratuz, bereziki emakumeena. Nik behintzat, hainbat gauza ikasi ditut.

Gaiari buruz interes minimo bat daukan irakurleak gustura irakurriko du.

Erraz irakurtzen da, eta atalka egoteak laguntzen du tartetxo bat dagoenean liburua irakurtzeko. Kuriositatea daukan irakurleak, bibliografia eta erreferentzia zerrenda oparoa aurkituko ditu.

Gauza interesgarri pare bat ikasteko balio izan dit eta gai honi buruzko beste hainbat liburu baino interesgarriagoa iruditu zait.

Dena den, ez fikzioarekin askotan gertatzen den modura, liburuaren mamia, artikulu bakar batean jartzea ere bazegoen. Atal batzuk soberan daudenaren sentsazioa izan dut.

Han-ek Txinako iraultza kulturalari buruz dagoen iritzi hegemonikoari aurka egiten dio, eta landa-eremuan eragin positiboa izan zuela azpimarratzen du, nekazariak ahalduntzeko neurri-sorta izanik. Horretarako, Qingdao inguruan dagoen Jimo eskualdean zentratzen du bere ikerketa, eskualde honek izandako bilakaera aztertuz iraultza kulturalaren hamarkadan.

Liburua batzuetan anekdota-bilduma modura irakur daitekeen arren eta ondorio batzuekin guztiz ados egon gabe ere, orokorrean gertakariaren inguruko beste ikuspegi bat izateko lagungarria izan daiteke.

Berriz hasi naiz irakurtzen Eraztunen Jauna, ingelesez oraingoan. Nerabe nintzen irakurri nuen azkenaldian, eta bigarrenez irakurtzeak, egia esan, ahaztuta nituen hainbat detaile birgogoratzea ekarri dit.

Fantasiazko generoa gorpuztu duen obra nagusienetakoa, dudarik gabe. Bikaina.

Familia abertzale (egiazko) baten bizipenak kontatzen ditu Uribek liburuan era nobelizatuan. Bertan, familiak Espainiako gerra zibila, Bigarren Mundu Gerra eta frankismoan zehar pairatzen dituen errepresioa, militantzia, erbestea... azaltzen ditu, espioien nobelen ikutu batzuekin. Horretarako, datuekin eta iturri fidagarri eta testigantzetan oinarritzen da Uribe.

Oro har irakurtzeko moduko eleberri interesgarria, gerraosteko giroa, itxaropenak eta etsipenak ezagutzeko.

Aurreko liburuaren jarraipena, liburu honetan adierazten da itsaspeko alemanek Bigarren Mundu Gerran pairatutako sarraskia. Zehaztasun eta detaile guztiekin, liburu luze honek adierazten ditu eginiko patruila guztiak, hondoratzeak, teknologia aurrerapenak... Lehen liburuaren modura, egilearen tesia da itsaspeko alemanek ez zutela izan benetako aukerarik Atlantikoko gudua irabazteko. Datu esanguratsua liburu amaieran ematen du: 1942-45 tartean, konboietako itsasontzien %99,4 iritsi ziren helmugara (272 itsasontzi hondoratuta). Kontrara, 713 itsaspeko alemaniar galdu ziren epe berdinean.

Oso liburu mardula da, eta daukan informazio kopuruagatik batzuetan zaila da haria jarraitzen, baina gaian interesa duenarentzat, liburu gomendagarria da.