Erabiltzailearen profila

Gazi-gozo utzi nauen liburua. Gustatu zait, bai. Baina agian, Leonérengandik beste era bateko ipuin-sorta mota bat espero nuen. Ez dakit deskribatzen zelakoa, baina bai desberdina. Dena den, esan behar dut liburuaren bigarren erdiarekin asko disfrutatu dudala, lehenarekin baino gehiago.

Alonsok erraz eta azkar irakurtzen den liburu labur honetan nobela beltzaren ingurko hausnarketa egiten du, hasieratik hasita gaur eguneraino, batez ere izan duen eboluzio politikoaren inguruan.

Gauza guztietan ados ez banago ere, hausnarketa interesgarria da eta nobela beltzaren inguruko eboluzio nahiko osoa egiten du, hainbat egile aipatuz (nik pasadaz bakarrik ezagutzen nituen batzuei buruz gehiago ikasi dut).

Politzerrek Parisko Langile Unibertsitatean emandako klaseen apunte-sorta da, bere ikasleek jasoak Bigarren Mundu Gerra eta gero. Politzer bera naziek fusilatu baitzuten Frantzia okupatu zutenean.

Liburuak izenburu osatu gabea du nire ustez, "marxista" hitza falta baitzaio izenburuari. Liburuak, materialismoa, materialismo dialektikoa eta materialismo historikoa aurkezten dizkio irakurleari, filosofiaren atal honetako liburuek ohi duten baino era irakurterrazagoan. Horretarako, filosofiaren historiaren ikuspegi oso orokorra ematen du eta materialismoa kokatu.

Oro har, gaiari buruz zerbait ikasi nahi duenarentzat edo beste testu batzuk irakurtzerakoan bidelagun izateko liburu aproposa da hau.

Besterik gabe. Entretenigarria baina jarraitzeko baita pixka bat astuna batzuetan.

Bi orririk behin Txinako Herri Errepublika eta Alderdi Komunistarekiko kritikak derrigorrez eta palankarekin sartu izan direnaren sentsazioarekin.

Bestela, ondo.

Entretenigarria, baina egia esan trilogiako lehena da gusturen irakurri dudana.

Liburu honetan Edorta Jimenezek Nikole Atxikallenderen historia plazaratzen du, Sabino Aranaren ezkontidea izan zena. Bertan, Nikoleren bizitza kontatzen da (zoritxarrez besteen ahotik beti): jaiotzatik hasita, izandako bi ezkontzetara eta guda osteko heriotzera, ikuspuntu pertsonal batetik. Sabino Aranaren azken urteetako ikuspegi oso pertsonal eta intimoa ere erakusten du.

Orokorrean, asko gustatu zait liburua eta ez nekizkien gauzak ikasteko balio izan dit. Hori esanda, kostatu zait Jimenezen idazketa-estilora moldatzea (Pandemiako lehen itxialdiarekin egiten dituen konparaketak, psikofoniak...), nahiz eta gero gustura irakurtzeko moduko erritmoa hartu. Era berean, gustura ikusiko nituen baita liburuan aipatu eta egileak ikusitako argazkiak, baita Sukarrieta inguruko mapatxo bat ere, aipatzen diren etxalde desberdinen artean era errazagoan kokatzeko.

Hau esanda, gaiari buruz kuriositatea izan dezakeen edonorentzat da gomendagarria liburua.

Goi-Aragoiko Piriniotako bailara estuetako herrixka eta etxaldeetan zentraturiko istorio-sorta da hau. Istorio-sorta diot, ipuinak, ahozko tradizioan jasotako (eta magnifikatutako) anekdotak eta egilearen pasadizo autobiografikoak diruditen narrazioak batzen baititu liburuak. XX. mendean sartuta egon arren ia-ia erdi-aroan bizi diren herrixketako (herrixka beltzak, idazleak askotan deskribatzen dituen modura) bizitza gogorra, Espainiako guda zibilak zein II. Mundu Gerrak utzitako arrakala, emigrazioa, industrializazioa, enpresa (hidro)elektrikoen boterea... dira liburuko gai nagusiak.

Gomendagarria, ale bat eskuratzeko zortea izanez gero, behintzat.