Beñat Irasuegi Ibarra erabiltzailea Pleibak irakurtzen hasi da
#Elegose irakurketa taldeak bultzatuta, irakurtzekoen piloan goraino igo dut.
Paperjalea, hemen euskarazko denetariko irakurketak.
Esteka hau laster-leiho batean zabalduko da
16% osatuta! Beñat Irasuegi Ibarra(e)k 12 liburutik 2 irakurri ditu.
#Elegose irakurketa taldeak bultzatuta, irakurtzekoen piloan goraino igo dut.
Hasi naiz irakurtzen, hasiera bikaina, poesia eta nobela beltzaren uztardura harrigarriki ona iruditu zait.
Irakurtzen hasi naiz, @EblaLiburudenda|n eskuratua. #ZiFi
Torturaren gaira itzultzen da Xabier Mendiguren liburu honetan. Intxaurrondoko haurrak, Ion Arretxeren kontakizuna irakurri nuenetik grabatua gelditu zitzaidan irudi bat. Irakurtzeko prest.
Portugaldik itzuli eta jaso nuen liburu hau irakurtzeko gomendio bizia, horretan ari naiz gustura.
@blanca_urgell@mastodon.eus Gozatu dugu bidaia etxekoen road-trip estiloan. Toki, jende eta istorio ederrak ezagutu ditugu, eta nik irakurketa eklektikoak egiteko probestu dut :)
Aitortu behar dut kosta egin zaidala liburua irakurtzea. Hizkuntzagatik, batez ere. Tarteka saltoka ibili behar izan dut... edo ozenki irakurri, hobeto ulertzeko. Dena den, ongi.
Hiru arrazoi liburu hau irakurtzeko:
(1) Carlos Taiboren liburu bat da.
Gustukoa dut Carlos Taibo. Bi gai lantzen ditu nagusiki: deshazkundea eta ideia libertarioak. Entzun ere sarritan entzun ditut bere hitzaldiak. Gustatzen zait nola hitz egiten duen: pausatua, kadentzia ondo zainduz, baina ahotsa apenas aldatu gabe, den-dena ironiaz zipristinduz, etengabe galderak eginez...
(2) Hizkuntza-aniztasuna du hizpide.
Izan ere, garai batean Portugal estatu elebakar moduan sailkatu ohi zen (mirandesa kontuan hartzen ez zelako). Egun ezta hori ere! Liburuaren parterik handiena galegoaren eta portuguesaren arteko aferaz ari da. Apunte gutxi batzuk:
Aitortu behar dut kosta egin zaidala liburua irakurtzea. Hizkuntzagatik, batez ere. Tarteka saltoka ibili behar izan dut... edo ozenki irakurri, hobeto ulertzeko. Dena den, ongi.
Hiru arrazoi liburu hau irakurtzeko:
(1) Carlos Taiboren liburu bat da.
Gustukoa dut Carlos Taibo. Bi gai lantzen ditu nagusiki: deshazkundea eta ideia libertarioak. Entzun ere sarritan entzun ditut bere hitzaldiak. Gustatzen zait nola hitz egiten duen: pausatua, kadentzia ondo zainduz, baina ahotsa apenas aldatu gabe, den-dena ironiaz zipristinduz, etengabe galderak eginez...
(2) Hizkuntza-aniztasuna du hizpide.
Izan ere, garai batean Portugal estatu elebakar moduan sailkatu ohi zen (mirandesa kontuan hartzen ez zelako). Egun ezta hori ere! Liburuaren parterik handiena galegoaren eta portuguesaren arteko aferaz ari da. Apunte gutxi batzuk:
(3) Bigarren izenburua "(pseudo)biografia linguistiko bat" delako.
Iruditzen zait (auto)biografia linguistikoak oso baliabide baliotsuak direla hizkuntzen egoera sozialean sakontzeko. Nire iritziz... honetan apurto bat motz geratu da liburua.
Madrilen jaioa, galiziarrak ditu gurasoak. Etxean gaztelaniaz hazia eta hezia. Galego-hiztun berria da. Ez du horretaz gehiegi kontatzen. Hizkuntzak maite ditu eta halako lilura bat nabaritzen zaio: hiztegiak eta hizkuntza ikasteko metodoak biltzen ditu. Ez nuen bere fazeta hori ezagutzen.
Akordatzen naiz Maite Puigdevall irakasleak ikastaro labur bat eman zuela biografia linguistikoei buruz. HIru bideotan geratu zen jasota interneten. Hemen:
youtu.be/DXdtqRuJ9TQ?feature=shared youtu.be/w1TMd8DCLMo?feature=shared youtu.be/tVcnjfPB_l8?feature=shared
Lehen 100 orriak irakurri ditut eta gozatzen ari naiz. XIX. mendearen hasieran txinatar gazte bat umezurtz geratzen da eta babesle misteriotsu batek Ingalaterrara eramaten du, inperioaren bihotzera. Inperio hori gure mundukoaren antzekoa da, baina fantasia puntu batekin. Ea nola jarraitzen duen, interesgarri dago!