mikelgs (e)k Nanni Balestrini(r)en Den-dena nahi dugu irakurri nahi du
Mastodonen @txapisotegi@mastodon.eus ek gomendatua. Irakurri beharko!
Tarteka irakurtzen dut zerbait, ez dut uste balorazio edo iruzkin txar asko egingo ditudanik, ez dut denbora horretan erabiliko. Gomendioak egin eta bilatu bai, gustura!
Esteka hau laster-leiho batean zabalduko da
Mastodonen @txapisotegi@mastodon.eus ek gomendatua. Irakurri beharko!
Ni dagoeneko Lehen Hezkuntzan lanean nabil eta ez zaizkit inspiragarriak suertatzen hezkuntza metodologiei buruzko testuak eta abar. Sobera irakurri dudala sentitzen dut eta tokatu zaidan lekuan, parean dauzkadan umeekin ahalik eta ondoen aritzea aski dut, egia esan.
Baina honelako liburu bat (laburra baita) oso egokia da magisteritza ikasleentzat. Daukadan alea, izan ere, Gasteizko irakasle eskolan utziko dut bookcrossing gisa bere bidea egin dezan.
Niretzat lehen atala (Nondik heldu gara) izan da aberasgarriena, euskal hezkuntzaren Historiaz laburpen azkar bat egiten du, aipu interesgarriekin.
Momentu desegokian heldu diot liburu honi, espero baino letra txikiagoa eta idazkera serioagoa dauzka.
Saiakera marxista bat da, kapitalismoaren fase digitalizatua deskribatzen du. Atal bakoitzean egoera eta joera itsusiak azaltzen ditu eta ondoren arlo horretako esperientzia onak aipatzen ditu edo egin beharko litzatekeena proposatzen du.
Evgene Mozorov delako bat da gehien aipatzen duen autorea.
2 eta 3. kapituluak saltatu egin nituen eta amaierako partea ere utzi egin behar izan dut, nekatuta.
Mastodonen gomendatu du @txerren@mastodon.eusek liburu hau eta paperjalen gehitu dut. Uste nuen idazle horrek Kutxidazu bidea Ixabel liburua bakarrik zeukala.
Deskribapena ez dut aurkitu interneten, pena. Liburuaren atzeko sinopsia txertatu liburuaren deskribapenean nahi baduzu, Txerren.
Elkarrizketa honetan izan dut itzultzaile honen berri.
Lehenengo egurra eta gero merituak:
Gaztelaniaz sortua da eta nabaritu egiten da itzulpena dela (FAIL). Gainera, lotsagarria da zenbat aldiz dauden hika hasi eta zuka bukatzeko akatsak. Hizkuntzekin bukatzeko, ez da sinesgarria elkarrizketa batzuk euskaraz gertatzea (hori igual nire problema da).
Ez zait gustatu binetetako bunbuilo mota bat, pertsonaiek irakurleari azaplenak ematekoak. Telesail txar batean aktoreak telefonoz hitz egin eta "gehiegi" hitz egiten duenean bezala izan da. Gero ohitzen zara, noski.
Edukiari dagokionez, ekidistantzia leporatu ahal zaiola uste dut. Intentzio onarekin egina izan arren, euskaldunok sufritzen dugun zapalkuntzari presentzia eman behar zitzaiola uste dut. GALeko gizonaren azalpena egiten da (txikitatik biolentzia baizik ez du ezagutu eta horregatik zebilen galduta). Baina ETAko preso damutu hori nolatan sartu zen? Zergatik? Hori azaldu gabe geratzen da, beraz gatazkaren hasiera ETA dela pentsa dezake irakurleak. Bai, nor hasi zen (eta nork jarraitzen duen euskaldunak ukatzen) aitortzeko eskatzen diot gai hau lantzen duten liburuei. Jarrera …
Lehenengo egurra eta gero merituak:
Gaztelaniaz sortua da eta nabaritu egiten da itzulpena dela (FAIL). Gainera, lotsagarria da zenbat aldiz dauden hika hasi eta zuka bukatzeko akatsak. Hizkuntzekin bukatzeko, ez da sinesgarria elkarrizketa batzuk euskaraz gertatzea (hori igual nire problema da).
Ez zait gustatu binetetako bunbuilo mota bat, pertsonaiek irakurleari azaplenak ematekoak. Telesail txar batean aktoreak telefonoz hitz egin eta "gehiegi" hitz egiten duenean bezala izan da. Gero ohitzen zara, noski.
Edukiari dagokionez, ekidistantzia leporatu ahal zaiola uste dut. Intentzio onarekin egina izan arren, euskaldunok sufritzen dugun zapalkuntzari presentzia eman behar zitzaiola uste dut. GALeko gizonaren azalpena egiten da (txikitatik biolentzia baizik ez du ezagutu eta horregatik zebilen galduta). Baina ETAko preso damutu hori nolatan sartu zen? Zergatik? Hori azaldu gabe geratzen da, beraz gatazkaren hasiera ETA dela pentsa dezake irakurleak. Bai, nor hasi zen (eta nork jarraitzen duen euskaldunak ukatzen) aitortzeko eskatzen diot gai hau lantzen duten liburuei. Jarrera infantila irudituko zaio norbaiti akaso, baina niri zilegi eta beharrezko iruditzen zait. Aitortu oinarriko zapalkuntza eta gero arbuiatu nahi beste borroka armatua, hori gusturago irakurriko nuen.
Hala ere, gauza batzuk ikasteko eta pertsona desberdinen egoerak ulertzeko balio du. Erditik aurrera, psikiatra exzentrikoaren pasadizotik aurrera, gero eta gehiago gustatu zait. Eta ilustrazioak bikainak dira.
Irakurtzea gomendatzen dut, ez pentsa, originala edo euskarazkoa, baina garbi gera dadila: liburu hau ez da nahikoa!
@txikillana zuk partekaturiko artikulu honetan izan dut liburu honen berri. Esku artean izatea lortzen badut, begiratua bota beharko!
El cuarto y último tomo de La balada del norte es el final de una revolución efímera. Con Largo Caballero …
Ez da txantxetako gaia: liburu honen egilea, Iñigo Antsorregi Dierez, bere burua hiltzeko zorian egon zen, agur-mezua ere prestatuta, depresioak …
La Revolución de Asturias ha fracasado. Los rebeldes descargan sus últimos cartuchos y huyen, mientras las tropas del general López …
Oviedo, 1934. Una huelga general revolucionaria estalla la noche del 5 de octubre y sume a todo el país en …
Madrid, 1933. Tristán Valdivia, periodista sin periódico, editor sin éxito y amante sin ilusión, abandona la capital para volver al …
Babilonia zen antzinateko herri bat, Isaias profetak bortizki madarikatu zuena. Babilonia zen baserri baten izena, eta Babilonia du nobela honek …
Ez dut gogorik handirik Kritika bat idazteko... Gaurkoan iruzkina:
Gaztetan liburu hau irakurtzen saiatu izan nintzen eta gustatu ez, utzi egin nuen pare bat aldiz. Orain heldu diot eta, familiako izenak ikasi ondoren, harrapatu nau kontakizunak.
Karlistadetan murgildu nau liburuak, Sara izeneko gizona-k bezala, gerra gaitzesten duen Atxagaren nobela hura. Esango nuke hemen karlistak direla, gehiago, erridikulizatzen direnak.
Euskal mitologia, bestalde, inoiz ez zait asko interesatu, baina oraingo honetan gozatuarazi dit Irigoienen liburuak (hegaztiei buruzkoak, natura eta Mari...). Hala ere, trenari buruzko ikuspegi animista gehitxo iruditu zait, aurreko orakulu eta halakoen "sinesgarritasuna" galdu eta giro horretatik atera nau. Eta pertsonaien mundu ikuskera mitologikoa kristautasunarekin nahasten ari da, ulergarria, baina Dolorosa birjinari buruzkoak ere puf... gehiegitxo nire gusturako. Baina tira, horrela eta sinestunago ere bizi daitekeela jendea!
Gustatu zait orokorrean, baina amaiera aldean liburua bukatu zedin nahi nuela onartu behar dut.