Txalaparta(e)k argitaratua.
(0 berrikuspen)
Liburuaren izenburuak esplizituki adierazten duen bezala, nire hamar ipuinek euskal independentzia nola lortu eta, lortutakoan, zer itxura izango duen esplizituki eta politikoki esploratzea dute helburu. Izan ere, independentzia-zaleok, neu barne, sarri hitz egiten dugu burujabetasunaz, baina gutxitan geratu gara independentzia horrek zein itxura zehatz, zein errealitate, izango duen pentsatzera eta eztabaidatzera. Marxenean ere, ‘komunismoak” zer itxura izango zuen adierazterakoan, irudimena eta esplikazio ahalmena oso laburra, are pobrea ere, suertatu zitzaiola pentsalari hari onartu behar dugu, autore ugarik azpimarratu duten bezala. Eta arrazoia argia da: ez dago historikoki, soziologikoki edota ekonomikoki, hots zientifikoki edo arrazionalki, geroa pentsatzerik. Eta horregatik, momentu honetan behar dugun ekintzarik politikoenak, independentzia zehatzago eta errealistago bat pentsatzeko ekintza politikoak, literaturaren irudimena eskatzen du lagun eta bidaide. Politikan geroa pentsatzeak beti ere literaturaren laguntza eskatu du.
Barrea, irribarrea eta algara sortuko dute ipuin gehienek irakurlearengan. Baina ipuin bakoitzean proposamen intelektual serio bat dago, ideia edo kritika itxuran formulatua. …
Liburuaren izenburuak esplizituki adierazten duen bezala, nire hamar ipuinek euskal independentzia nola lortu eta, lortutakoan, zer itxura izango duen esplizituki eta politikoki esploratzea dute helburu. Izan ere, independentzia-zaleok, neu barne, sarri hitz egiten dugu burujabetasunaz, baina gutxitan geratu gara independentzia horrek zein itxura zehatz, zein errealitate, izango duen pentsatzera eta eztabaidatzera. Marxenean ere, ‘komunismoak” zer itxura izango zuen adierazterakoan, irudimena eta esplikazio ahalmena oso laburra, are pobrea ere, suertatu zitzaiola pentsalari hari onartu behar dugu, autore ugarik azpimarratu duten bezala. Eta arrazoia argia da: ez dago historikoki, soziologikoki edota ekonomikoki, hots zientifikoki edo arrazionalki, geroa pentsatzerik. Eta horregatik, momentu honetan behar dugun ekintzarik politikoenak, independentzia zehatzago eta errealistago bat pentsatzeko ekintza politikoak, literaturaren irudimena eskatzen du lagun eta bidaide. Politikan geroa pentsatzeak beti ere literaturaren laguntza eskatu du.
Barrea, irribarrea eta algara sortuko dute ipuin gehienek irakurlearengan. Baina ipuin bakoitzean proposamen intelektual serio bat dago, ideia edo kritika itxuran formulatua. Egun faxismoa mundu mailan hartzen ari den indarraren testuinguruan proposatutako ideiak eta kritikak dira ipuin gehienetan aurkezten ditudanak. Hamar ipuinetan esploratzen diren galdera, ideia eta kritika batzuek hauek izango lirateke: euskal holokausto bat gerta daiteke faxismoa serioski hartzen ez badugu? Euskal Herri burujabe batek faxismoan amaitu dezake? Zein da feminismoaren eta independentismoaren arteko erlazioa? Zergatik ez dugu faxismo global hazkorraren garrantzia gehiago kontutan hartzen independentzia pentsatzerakoan? Zein dira egungo Euskal Herrian dauden zapalkuntza ekonomiko forma garrantzitsuenak, turismoarekin hasita? Borroka armatua itzul daiteke Euskal Herrira neoliberalismoaren eta faxismoaren garaitan? Zer itxura izango du Euskal Herriak etorkinek bertan presentzia handiagoa lortzen dutenean? Zer gertatuko litzateke historikoki eta ideologikoki kargatuta dagoen “sorgin” terminoa euskal independentziaren borrokaren erdian, bere sujetu nagusi bezala, jarriko bagenu? Ba al dira euskal independentziaren kritiko eta pentsalari zaharragoak, XVI. mendean hasita? Eta azkenik, zein izango da berotze globalaren efektua geroko Euskal Herri burujabe batean?