Erabiltzailearen profila

Guixolsen jauregi dekadenteko bohemio-nahixak. Iturdiaga ahoberua (Arestiren "Maldizio betikoa"ren destinatarixuetakoren bat?).

Begiratu bihar izan juat: Santa Maria de la Mar. ca.wikipedia.org/wiki/Santa_Maria_del_Mar

Bestalde, kutsu inpresionista nabarmeneko eszenak (Bartzelonako kalietatiko gabeko pasiua...) xarma berezixa jaukek bai. Guzurra dirudi, gasogeno-urtietan hain gauza ederra sortu zeikianik.

Katalan hizkuntzian lehelengo aipua, liburuberdixian (p. 196). Juan osabia, bere onetik urtenda, emaztia blastiatzen dabenian, gazteleriakin txandaka urtetzen jako.

Gabonetako pasartia, (musuzapixa eta beste) apartekua dok: zelako indarra, familia gris baten gertatu leikiazen gorabeherak erretratauta.

Herranen berbak dittuk noski: "No es cierto lo que dice Llorente de que (...) y en todo cuanto dice Llorente no se ve más que un fin depravado propio del espíritu malo del que están llenas las Noticias Históricas, en cuyos cinco tomos puede decirse que hay más falsedades y anfibologías que letras contienes". Bien, señor Labayru, bien pone usted en la picota la refinada doble del sofista Llorente, al que tritura usted con los propios documentos que exhibe" (p. 47). 😁 Beefan puntu honetan, gero eta interes gehixago jaukat Lorente honekin, eta bere motibaziñuekin.

Etxakixat prologuan lupaz aztertutako testu konpleju hori hala diseñaua izan ete zan. Bai jakixat, piso illun horretako biztanle tetrikuen arteko girua oso erakargarrixa dala.

Juer, 80 orrialdetako prologua. 😅 Argi geratu jatak: gerraosteko nobelagintzan ale garrantzitsuenetarikua dala hau; inpresionismo/expresionismo kutsu nabarmena jaukala (guay); baitta existentzialismua be (txungo). Hasi daigun ba.

Zer dan gero, historixako gorabeherak norbere interesetara makurtzia. Labairuk bere sektakide follaniñoak ikusten ez dittuan legez, Bizkaiko jaun tint gorenen hagiografietan ez jok "traidore" edo "txaketero" berbarik aittatzen, ez bada eze "este acto de Lope Iñiguez no sólo fue de consumado político, sino muy justificado, etc etc", 1076xan errege naparren zerbitzutik Gaztelakora pasatzen danian. Baiña logikua da, jente batek historia osuan mantendu daben konstantia dok-eta. Azken urtietan: euskal pizkundian abertzale zintzua, gero Mobimiento Nazionaleko kidia, gero democratadetodalavida...

Letra larrizko Historia baztarrian geratutakuenen historiak erakargarrixak dittuk, zati baten geure buruak ezagutzen doguzelako, eta beste zati baten geu baiño txartuago bizi dan jentia dagolako ikusten dogulako. Liburuko baztartutako pertsonaje bakotxak bere unetxua jaukak, eta erdi aldetik sumau lajeikek amaieria trajikua izango dala.

Candyk bere txakur zaharrakin dakan harremana, eta berau akabatzeko erabagixa hartzen danekua be, aittatzekua.

Bere garaiko kodeetan -1920 hamarkadan, eta askoz be geruago bebai, izar bidietako umiak hondakin sozialak ziran- ezgaitasun mentalan gaiñeko ikuspegi enpatiko eta xamurra erakusten jok autoriak. "(Lenny) Tipo jatorra da -esan zion Slimek-. Batek ez dauka buruargia izan beharrik tipo jatorra izateko. Batzuetan, iruditzen zait guztiz bestera izaten dela hori: hartu edozein tipo benetan argia dena, eta ikusiko duzu, ez dira ia inoiz jatorrak izaten".