mikelgs (e)k Fakirraren ahotsa puntuatu du: 5 izar
Fakirraren ahotsa, Harkaitz Cano
Zer egin dohain bat daukazunean? Erabili, munduari eskaini, eta, trukean, inoren arreta jasotzera ohitu. Horixe egiten du Imanol Lurgainek bere …
Tarteka irakurtzen dut zerbait, ez dut uste balorazio edo iruzkin txar asko egingo ditudanik, ez dut denbora horretan erabiliko. Gomendioak egin eta bilatu bai, gustura!
Esteka hau laster-leiho batean zabalduko da
Zer egin dohain bat daukazunean? Erabili, munduari eskaini, eta, trukean, inoren arreta jasotzera ohitu. Horixe egiten du Imanol Lurgainek bere …
Asko gustatu zait liburua.
Irakurri nahi duenari gomendatuko nioke elkarrizketa hau irakurtzea lehenengo.
SUSA argitaletxearen orrian dauden kritikak eta bideoak ere ikus ditzakezu. Eta, liburua irakurri ondoren, kritika hau ere txukuna iruditu zait.
Nire kasuan, liburuan zehar dauden hausnarketa batzuk gustatu zaizkit. Eta musikari buruzko pasarte interesgarriak ere badaude.
Liburua gomendatzen dut. Irakurtzen hasi baino lehen, nahi baduzu, entzun abesti hau! ;-)
Pasada bat da, dagoeneko "badakizun" zerbait irakurtzen duzunean liburu batean. Hori lortzen du tarteka Harkaitz Canok! (adibide bat)
Beste hausnarketa batzuk, ordea, ez zaizkit iritsi eta aspertu naute. Baina batzuek, abila da idazlea gero, aspertu egin naute eta... halako batean borobildu egiten ditu, eta gustatu! Horixe gertatu zait 280 orritik aurrera.
Liburua bukatzen ari da eta azkar irakurtzen ari naiz, eta aldi berean motel irakurri nahi dut, ez dadila bukatu...
Bertsolariak sarri saiatzen dira hitz-jokoak egiten eta hausnarketa borobilak eskaintzen, entzuleari irakatsi eta pentsatzen laguntzen. Idazle honek ere hori egiten du. "Prosalaria" dela esateak balio du? Idazle guztiak saiatzen dira horretan? Ez, ezta? Batzuetan paragrafo batean eskaintzen du bizitzari buruzko hausnarketa borobil bat, eder-ederra. Beste batzuetan orri batzuk hartzen ditu. Bereziki saiatzen da horretan Cano, narratzaile gisa. Idazle hau prosalari galanta da! Beste honetan ere sumatu eta gozatu nuen hori, baina irakurleari gehitxo eskatzen ziola iruditu zitzaidan. Hemen karanbola …
Pasada bat da, dagoeneko "badakizun" zerbait irakurtzen duzunean liburu batean. Hori lortzen du tarteka Harkaitz Canok! (adibide bat)
Beste hausnarketa batzuk, ordea, ez zaizkit iritsi eta aspertu naute. Baina batzuek, abila da idazlea gero, aspertu egin naute eta... halako batean borobildu egiten ditu, eta gustatu! Horixe gertatu zait 280 orritik aurrera.
Liburua bukatzen ari da eta azkar irakurtzen ari naiz, eta aldi berean motel irakurri nahi dut, ez dadila bukatu...
Bertsolariak sarri saiatzen dira hitz-jokoak egiten eta hausnarketa borobilak eskaintzen, entzuleari irakatsi eta pentsatzen laguntzen. Idazle honek ere hori egiten du. "Prosalaria" dela esateak balio du? Idazle guztiak saiatzen dira horretan? Ez, ezta? Batzuetan paragrafo batean eskaintzen du bizitzari buruzko hausnarketa borobil bat, eder-ederra. Beste batzuetan orri batzuk hartzen ditu. Bereziki saiatzen da horretan Cano, narratzaile gisa. Idazle hau prosalari galanta da! Beste honetan ere sumatu eta gozatu nuen hori, baina irakurleari gehitxo eskatzen ziola iruditu zitzaidan. Hemen karanbola kontzeptualak eginago ematen zaizkio irakurleari, barraketako atrakzio batean igo eta berak ematen dizkizu bueltak.
Borrokalari sutsua izan da beti amona Kontxi, zalantzen artean bizi izan da bere alaba Teresa, eta telebistan atera eta modelo …
Asko gustatu zait @Alex zure iruzkina liburu honi buruz, baina orain ezabatu egin dela dirudi! Agian nahiago duzu Kritika moduan argitaratu? Horrela liburuan klik egiten duen edonork ikusiko du
Hasierak ederki sartu ninduen liburuan eta gustura hasi nintzen irakurtzen.
Gero bolada batez aspertuta ibili nintzen, ez nuelako espero hain atzera joan eta azalpenak emango zituenik. Gainera, idazkera berezia du eta hasieran nekeza baina gero gustagarria suerta daiteke.
Hamargarren kapitulutik aurrera bizkortu zitzaidan irakurketa eta, berriro zati aspergarriak zeudenean, hobeto onartu nituen. Izan ere, hilabeteen joana eta bidaietako denbora irakurleoi ulertarazteko, orri batzuk erabiltzea eta paisaiak deskribatzea modu ona da.
Liburua amaitzen ari zela, iruditzen zitzaidan horrelako esaldiak irakurtzen jarrai nezakeela gehiago eta gehiago. Zerbait ona baldin bada, egunero pixka bat gustura, ezta? Gainera, itzulpena bikaina dela iruditu zait.
Gogoz heldu behar zaio, baina gomendagarria!
Maus nazien sarraski-esparruetatik bizirik irtendako judu poloniar baten biografia da. Gizon hori Vladek Spiegelman deitzen da, eta Art semeak kontatzen …
Kaixo @Behizain , uste dut hanka sartu nuela aurrekoan. Zure iruzkin bat ikusi nuen liburu honena paperjale.eus/book/4915/s/homenaje-a-cataluna eta nire kritika ere beheko partean ikusi nuenez, pentsatu nuen gaizki igo zenuela liburua.
Nik ingelesez irakurri nuenez, zuk igotako liburua aldatu, portada jarri, deskribapena ISBN eta guztia aldatu nion... Barkatuuuu
Gero konturatu nintzen liburuaren beste edizioetatik ere agertzen zirela komentarioak, horregatik zegoen nirea hor. Esaten badidazu zein den zuk irakurri duzun liburuaren ISBN-a, zuzenduko dut!
Kenavo liburuaren kritika egin dut @Mendilarre , zerbait kentzea nahi duzu spoilerra delako edo? Hala bada, esan lasai!
Zalantza handiak izan ditut zenbat izar jarri... edo izarrik ez jartzea ere... (hori zen errazena eta koldarrena nire partetik). 40. orrian Anek esaten duen gisan kultura zenbakitu beharra ez dago ondo...
Erraz irakurtzen den liburua da: istorioa altxor baten bilaketa delako, bidaiatu egiten dutelako, kapitulu motzak, eszena erotikoren bat... Gazteentzako bereziki interesgarria. Nire buruan Marilyn lesbiana zen eta ez zion mutil bati muxurik emango, baina tira jaja
Ikusten diodan arazo bat da sinonimo eta esamoldeen erabilera gehiegizkoa. Euskararen didaktikarako edo gordailu lana egiteko idatzia dela dirudi une batzuetan. Naturaltasuna edo sinesgarritasuna galarazten dio horrek batzuetan, batez ere dialogoetan (narratzailea jasoago mintzatzea normala da).
Bertsozaletasuna transmititzen du eta Bretainiari buruz ere zerbait ikasten da, hori bai gustatu zaidala! Zein neurritan ote da autobiografikoa liburua? 😄
EDIT: kritika hau idatzi ondoren ikusi dut egileak berak antzeko zerbait esaten duela liburuaz! Desiatzen nago bere beste liburua irakurtzeko, berez horren bila joan nintzen liburutegira, baina ez zegoen eskuragarri: Ostadar 7310
Irakurle eta idazleen belaunaldi oso bat markatu du liburu honek, askoren gogoan iltzaturik geratu baitira bertako hitz eta ipuinak, nolabait …
Izugarri gustatu zitzaidan ipuin hau (ez dakit ume bati gustatuko litzaiokeen, heldu bati behintzat bai).
K-pax filma ikusi baldin baduzue, antzekotasun batzuk badaude.
Gomendagarria!
Sarritan kritikatzen dira autolaguntza liburuak ezker politikotik, ez dutelako sufriarazten digun sistema kritikatzen. Ez dutelako gizartea antolatzera bultzatzen, baizik eta norbanakoen ardura gisa jartzen duelako sufritzea edo ondo funtzionatu eta bizitza konpontzea (psikologikoki izorratuta dagoen jendeari gainera...).
Ulertzen ditut kritika horiek, eta nik ez ditut mota horretako liburuak irakurtzen normalean, baina liburu honekin dezente flipatu nuen (gazte samarra nintzen irakurri nuenean). Sekta bateko burua izan liteke idazlea, arazorik gabe. Ni une batzuetan irabazi ninduen... bizitza modu desberdinetan bizi daiteke: ohikoena da gure ideietan murgilduta egotea, nahiz eta begiak eta belarriak adi eduki, ez gaude benetan errealitatean... Orainean bizitzeko saiakera egiten dut tarteka, baina ez dut ia batere eusten hor, egia esan. Zuk?
Gomendatzen dut liburu hau!