Urgain bezalako herri baketsuetan ere gertatzen dira gauza ikaragarriak. Galde diezaiotela, bestela, Txomini, kanposantuko arduradunari: …
Txakur zaunkaria, gutxitan hozkaria
Liburu honetan ikusten ditudan esaera zaharrak hemen jasotzen saiatuko naiz (batzuen kasuan, euskaraz tradizioa zuten edo egileak erdaratik nobela honetan euskaratu zituen, ez dakit).
"Dringilin don, bataren gaitza, bestearen on"
"Askoren mina, txoroen atsegina"
"...hain zintzoa! (...) Egurmendiren emaztea izateko (nolakoari halako), ez ote zen ba..."
"Burdina ere, esan ohi den bezala, bero dagoenean jo behar da..."
"Txomin (txori bakoitzak bere habia amets) handiki haien artean, lotsati."
"Batek bere kokotsa eta beste batek bere begi-ondoa (...) goxatu zuten... Haginean min duenak, mingaina hara..."
"Nonbaiteko esaera zaharrak ere honela dio: susmo txarrak sortu itzazu eta asmatuko duzu"
"Badakigu ez direla urrezkoak izaten pitxi distiratsu guztiak, baina zenbat aldiz ahaztu izan zaigu usain txar guztiak ere... ez direla gorotzezkoak izaten?"
Askoz ere gehiago dago liburuan, etengabe erabiltzen dituen esamolde motz pila bat ez ditut jaso.
