User Profile

Erraz irakurtzen den liburua da Sebastien Salaberriarena. Gerra zibilaren aurreko eta gerra garaiko bizipenak kontatzen ditu, eta biografiatik asko duela dirudi. Estilo zuzena darabil idazleak, soila eta ia xaloa, ahozko kontaketaren erritmoan zihoala iruditu zait. Gipuzkeraz idatzia, euskara batua osatzen hasi aurretxoan argitaratua da. Interesa du XX. mende hasierako bizimoldearen deskribapenak, baserri eta kale giroa, bertsolariak... Gerraren kronikan nabarmena izan zait idazleak analisi ideologikorik ez egitea, gaur egungo ikuspuntutik bederen. Esaterako, Salaberria nazionalen bandoan suertatu zen, errepublikarrei "kontrarioak" deritze, eta besteei ez die izenik ere ezartzen. Gerrako sarraskiak ere gertakari pertsonal gisa ageri dira, begirada zabaldu gabe baina aldi berean ezer ezkutatu gabe. Agian horrexegatik, garaiko jende xeheak gatazka nola bizi izan zuen ulertzeko lagungarri delakoan nago.

Euskara baturainoko bide luze eta arantzatsua modu ulergarrian kontatzen digu Koldo Zuazok, gaurko arazoa batzuei buruzko hausnarketak eta gerorako aholkuak proposatuz. Hizkuntza ereduei buruzko kezkarik duenari gomendatzeko moduko liburua.

Gehiago espero nuen, Asimov-en trilogia hau oso famatua baita. Bestalde, Gaizki xamar zahartu dela erranen nuke.

Materialen zientziari buruzko liburua. Horrela erranik, beldurra eman lezake, baina Mark Miodownikek modu interesgarrian ezezik, gustagarrian ere egiten du dibulgazio lana. Atal bakoitzean gizakiok sortutako material bati buruz ari zaigu, haren egitura, historia eta ezaugarriak aztertuz. Atal bakoitza deskubrimendu ttipi bat da, ez soilik materialarena, baita Miodowniken kontatzeko modu batena ere. Batean auzoko etxe-orratz baten eraikuntza hartzen du haritzat, bestean film bateko balizko gidoi bat darabil irakurlea harrapatzeko... Gogoz irakurri dut beharbada zenbait ataletan gehiago espero nuen (papera!), baina gehienetan zur eta lur utzi nau kontatzeko zuenak. Ekaiaren historia eta ezaugarriak ezagutzea gure historia eta ezaugarriak ezagutzea dela ulertarazten saiatzen da idazlea, eta nire ustez ederki lortu du. Joxe Ramon Etxeberriaren itzulpen fina ere lagungarri da horretan. Hemendik aitzina ez diet lehen bezala begiratu zementuzko horma zurbilei, jateko baliatzen dudan sardeskari edo arkatzaren puntari. Seinale ona!

Depresioa hobeki ulertzeko aukera bikaina.

mastodon-etik

Euskalia irakurtzen bukatu dut. Lasai hartzeko asmoa nuen, baina Euzkitzeen eta Muturgogorrekoen istorio horrek sareetan harrapatu nau. Umore koloretsua, euskal pop-kultura nahi beste, tentsioa parrastaka eta ideia zoro ugari!

Txapela dakent, @theindezents