Las redes son nuestras - Paperjale.eus

Azal biguna, 192 orrialde

Consonni(e)k argitaratua.

ISBN:: 9788419490261

(berrikuspen 1)

Internet era nuestra. Nos la robaron entre quienes viven de extraer nuestros datos personales y quienes necesitan que se extienda el odio, pero antes todo ese espacio era nuestro. También nos robaron internet cuando privatizaron las redes que habían sido desarrolladas en centros de investigación públicos para dárselas a un puñado de empresas. O cuando se apropiaron de todo lo que millones de personas estaban haciendo en línea para empaquetarlo en un modelo de negocio que llamaron Web 2.0. Nos han contado internet como un ejemplo de éxito empresarial para que nos olvidemos del papel de los hacklabs, de la financiación pública, de streamers gastando zapatilla en las calles, de señoras enviando memes a grupos de WhatsApp, de activistas que conspiran, de riders en huelga… de millones de protagonistas que no suelen aparecer en los relatos y que son parte fundamental del desarrollo de las tecnologías digitales.

Repasar esta historia …

Internet era nuestra. Nos la robaron entre quienes viven de extraer nuestros datos personales y quienes necesitan que se extienda el odio, pero antes todo ese espacio era nuestro. También nos robaron internet cuando privatizaron las redes que habían sido desarrolladas en centros de investigación públicos para dárselas a un puñado de empresas. O cuando se apropiaron de todo lo que millones de personas estaban haciendo en línea para empaquetarlo en un modelo de negocio que llamaron Web 2.0. Nos han contado internet como un ejemplo de éxito empresarial para que nos olvidemos del papel de los hacklabs, de la financiación pública, de streamers gastando zapatilla en las calles, de señoras enviando memes a grupos de WhatsApp, de activistas que conspiran, de riders en huelga… de millones de protagonistas que no suelen aparecer en los relatos y que son parte fundamental del desarrollo de las tecnologías digitales.

Repasar esta historia de victorias —porque si perdimos tantas veces es porque un rato antes íbamos ganando— no es un ejercicio de nostalgia impotente, es una herramienta para recordar que se puede ganar. Que internet puede ser un territorio donde aprender, colaborar y avanzar hacia algo que se parezca un poco más al mundo en el que queremos vivir. Que podemos pensar una IA feminista y decolonial más sostenible, abierta y democrática. Este libro es memoria histórica de internet y también es una recopilación de herramientas para pasar a la acción, imaginar otras redes y construirlas juntes. De ahí que termine con un epílogo en el que la escritora Lola Robles adopta el formato de relato especulativo para comenzar a imaginar utopías digitales compartidas.

2 edizio

Dabid (e)k Marta G. Franco(r)en Las redes son nuestras kritika egin du

Oso gomendagarria

5 izar

Liburu honen bertute handienetako bat edozein irakurlerentzat eskuragarri izatea da. Ez da beharrezkoa aldez aurretik interneti edo sareei buruzko ezagutzarik izatea, idazleak transmititzen duen mezu erabat politikoa ulertzeko. Arlo tekniko-politiko horretan esperientzia dugun pertsonok (Martak liburuan aurkeztutako adibide asko lehen pertsonan bizi genituelako edo haietako beste batzuk eraikitzen jarraitzen dugulako), eduki bereziki gozagarria aurkituko dugu eta, zergatik ez aipatu, agian nostalgiko jartzeko modukoa ere bai. Hobe ez.

Liburua oso interesgarria da, batez ere azken zatian, non gaur egungo proiektu ukigarriak deskribatzen diren, hala nola fedibertsoa (Abaraskak kudeatutako instantzia hau ere, adibide bikaina izan liteke). Bi gogoeta bereziki probokatzaileak suertatu zaizkit: lehenik, internet hiru aldiz lapurtu digutela esatea. Ez dakit zehazki hiru izan ote ziren edo gehiago izan diren, baina egia esan, EAEn sarearen lapurreta fisiko bat ere jasan genuen, beraz denbora asko egon naiz horren inguruan hausnartzen. Sakonki pentsarazi didan bigarren gogoeta software librearen gobernantza-ereduari buruzkoa da. Hau eztabaida bizia …

Liburu honen bertute handienetako bat edozein irakurlerentzat eskuragarri izatea da. Ez da beharrezkoa aldez aurretik interneti edo sareei buruzko ezagutzarik izatea, idazleak transmititzen duen mezu erabat politikoa ulertzeko. Arlo tekniko-politiko horretan esperientzia dugun pertsonok (Martak liburuan aurkeztutako adibide asko lehen pertsonan bizi genituelako edo haietako beste batzuk eraikitzen jarraitzen dugulako), eduki bereziki gozagarria aurkituko dugu eta, zergatik ez aipatu, agian nostalgiko jartzeko modukoa ere bai. Hobe ez.

Liburua oso interesgarria da, batez ere azken zatian, non gaur egungo proiektu ukigarriak deskribatzen diren, hala nola fedibertsoa (Abaraskak kudeatutako instantzia hau ere, adibide bikaina izan liteke). Bi gogoeta bereziki probokatzaileak suertatu zaizkit: lehenik, internet hiru aldiz lapurtu digutela esatea. Ez dakit zehazki hiru izan ote ziren edo gehiago izan diren, baina egia esan, EAEn sarearen lapurreta fisiko bat ere jasan genuen, beraz denbora asko egon naiz horren inguruan hausnartzen. Sakonki pentsarazi didan bigarren gogoeta software librearen gobernantza-ereduari buruzkoa da. Hau eztabaida bizia da gutako askorentzat, software libreko proiektuetan lan egiten dugunontzat, baina zoritxarrez ez guztientzat. Erabat ados nago gobernantza-eredu demokratikoak imajinatzea funtsezkoa dela komunitate horietan; izan ere, horietako batzuk ez dira onartu nahi genukeen bezain demokratikoak, Martak planteatzen dituen parametroetan aztertuz gero.

Laburbilduz, liburu honek interneten egungo egoerari buruzko ikuspegi argia eta ondo argumentatua eskaintzen du, eta dagoeneko irudikatzen, borrokatzen eta sarea aldatzen ari diren proposamenak argitara ekartzen ditu.

Guzti hori interesgarria iruditzen bazaizu, liburu hau zuretzat da.

Lortu kopia bat

www.consonni.org (Impreso)
Erosgarria