Kritikak eta Iruzkinak

Ni bezalako Athleticeko zale batentzat, seme-alabekin eta futbolaz haratago irakurtzea eta informatzea gustatzen zaigunarentzat, liburu honek erreferentea izan beharko luke. "Fiebre en las gradas" Athleticeko jarraitzaileentzat. Errealitatea da hasieran erreferentzia eta bizipen pertsonal gehiegi direla eta, kostatzen da irakurtzea. Hasieran pedantea da. Gero, hobetzen doa, egilea askatu egiten da, eta idenfikatuta senti zaitezke, egileak futbolarekiko eta aitatasunarekiko grina nola bizi duen eta nola nahasten duen ikusita. Azkenean liburuak merezi du, nahiz eta Athleticen jarraitzailea ez izan.

Futbolean irakurtzea gustatzen bazaizu, futbola gustatzen zaizulako da. Futbola gustatzen bazaizu, harmailetako kultura gustatu beharko litzaizuke. Liburu hau estatuko harmailen historia hutsa da. Gure kluba harmailetatik jarraitu dugunok ezagutzen ditugu hemen kontatzen diren istorioak, baina liburuak gehiago ematen dizu, eta lehen taldeen hasieratik sakontzen du: ermandadeak, lehiak, bidaiak, zigorrak... Ezinbestekoa harmailen egungo egoera ulertzeko. Oso liburu ona, lagungarria da egilea talde batekoa izana, idazteko modua bat datorrelako idazten duenarekin.

Oso ona. Toni Padilla TOP da. Historia eta geopolitika liburu bat da, baina herrialde bakoitzaren historia bertako futbol talde batekin nahasten du. Ezinbestekoa herrialde eta une askotan bezala ulertzeko, futbola propagandarako arma gisa erabili izan da, baina baita une kritikoetan bezala, herriak bere aldarrikapenak harmailen bidez adierazteko balio izan du.

Panenka aldizkarian argitaratu diren ehun ipuin. Denak futbolaren ingurukoak dira, ondo dago egile berriak ezagutzeko, baina ezer gutxi gehiago. Alde ona da, nahiz eta ehun ipuin baino gehiago izan, aukeraketa ondo eginda dagoela eta entretenigarria dela.

Ezusteko atsegina liburua. Irakurritako kritika on guztiak baieztatzen dira. Zuhaitzek bere istorioa eta arazo mentalak komediaz kontatzen dituen bezala, oso ondo dago, baina Ander Izagirrek transkribapena are hobea da. Historiari dagokionez, sinestezina da Zuhaitzek futbola eta TOC arazoak uztartu ahal izatea. Liburuak arazo horiek ditu ardatz, baina futboleko liburua da. Clemente, Hasselbaink, lehen mailatik 2. B mailarako jaitsiera, euskal futbolaren nondik norakoak... Niretzat, 2000 urteetan futbolean hasi nintzenez, kontatzen dituen pasadizoak ezinbestekoak dira, oso liburu ona.

Oso entretenigarria, erritmo motela hasieran, baina gero gertaerak azkar gertatzen dira eta azkenean ezin utzi irakurtzeari amaierarte. Ez dut esperientzia handirik eleberriak baloratzen, baina hau gustatu zait futboleko erreferentzia asko dituelako. Futbola gustatzen ez bazaizu polizia-eleberri hobeak egongo dira, baina gustatzen bazaizu, gozatu egingo duzu. Protagonista eta taldea asmatuak diren arren, 2015eko Premier League-an elkarrekin bizi dira, baina onena Ingalaterrako ligako beste garai eta jokalari batzuen erreferentziak dira. Gainera, protagonistek antz handia dute gaur egungo taldeekin. Trilogia bat da, bigarren atalaren zain nago.

Liburu hau irakurtzen duen kirol-kazetari onik ez dagoela uste dutenentzat. Axel Torres da orain nire kazetari gogokoena, partidak oso ondo kontatzen dituelako, baina baita futbola ulertzeko duen moduagatik ere. Liburu honetan (lehena), Sabadellgo gazte bat futbol mundial bat komentatzera nola heldu den eta pertsona gisa izan duen bilakaera kontatzen du. Munduko 11 hirik orain den kazetaria nola bilakarazi dutela kontatzen du, betiere Sabadell klub xume batekiko grinari uko egin gabe. Ezinezkoa da futbola negoziotik haratago ulertzen dugunok askotan berarekin ez bat egitea.

Ezinbestekoa. Kritika asko irakurri nituen inoiz idatzitako futbol-libururik onenetakoa dela esanez. Baieztatzen dut. Hasieratik ezin diozu irakurtzeari utzeta amaiera ustekabekoa da. Irakurri egin behar da.