O feitiço das línguas

Uma (pseudo)(auto)biografia linguística

176 orrialde

Portugesa hizkuntza

A traves(e)k argitaratua.

Baloraziorik ez (berrikuspen 1)

Com O Feitiço das Linguas , Carlos Taibo mistura alhos com bugalhos, com elegância e erudiçao , ao enlear sem dó o género literario da Autobiografia com o ramo da Linguística , num apaixoante relato contado com engenho e grandes doses de humor . Se , como arma a Linguística moderna , a lingua nâo é apenas um simples sistemas de regras mas uma instituiçao sociocultural constitutiva da nossa identidade individual e coletiva , com certeza nâo há melhor modo de o materializardo que escrevando um livro como este .

Edizio 1

(e)k Carlos Taibo(r)en O feitiço das línguas liburuaren kritika egin du

Hizkuntzak hizpide

Baloraziorik ez

Aitortu behar dut kosta egin zaidala liburua irakurtzea. Hizkuntzagatik, batez ere. Tarteka saltoka ibili behar izan dut... edo ozenki irakurri, hobeto ulertzeko. Dena den, ongi.

Hiru arrazoi liburu hau irakurtzeko:

(1) Carlos Taiboren liburu bat da.

Gustukoa dut Carlos Taibo. Bi gai lantzen ditu nagusiki: deshazkundea eta ideia libertarioak. Entzun ere sarritan entzun ditut bere hitzaldiak. Gustatzen zait nola hitz egiten duen: pausatua, kadentzia ondo zainduz, baina ahotsa apenas aldatu gabe, den-dena ironiaz zipristinduz, etengabe galderak eginez...

(2) Hizkuntza-aniztasuna du hizpide.

Izan ere, garai batean Portugal estatu elebakar moduan sailkatu ohi zen (mirandesa kontuan hartzen ez zelako). Egun ezta hori ere! Liburuaren parterik handiena galegoaren eta portuguesaren arteko aferaz ari da. Apunte gutxi batzuk:

  • Galegoa eta portugesa hizkuntza bera al dira? Jatorri bera duten bi hizkuntzak ala hizkuntza beraren bi aldaerak? Bakarra balira erabakiko bagenu, nola deitu? Izendatzea bera problematikoa izan daiteke: galegoa, portugesa, galego-portugesa, Galiziako portugesa.
  • Portugesari buruz hitz …

Gaiak

  • Hizkuntzak