La castellana del Libano

Crisol #232

Azal gogorra, 480 orrialde

Spanish hizkuntza

1952ko mai. 24a(e)an Aguilar(e)n argitaratua.

3 izar (berrikuspen 1)

Ofizial frantses gazte batek bere bizitzako pasio handia kontatzen du. Informazio Zerbitzurako edo Kontraespioitzarako izendatua, Orlof kondesa ezagutuko du, dama anglo-errusiar ederra. Kondesak, Ingalaterrako Informazio Zerbitzuko Hobson Major-arekin elkar harturik, ofiziala limurtzen du, eta hau "Libanoko Gaztelau" ezizeneko anderearen menpe geratzen da, Kalaat el Tahara gotorlekuaren jabea. Honek bere iraganeko bizitzako istorioak kontatzen dizkio ofizialari, krudelkeria hotzez, bere edertasun hilgarria areagotuz.

Pierre Benoitek ondo ezagutzen du Libano, eta akziozko eta suspensezko eleberri honetan irakurlearen arreta azken orrialdera arte mantentzen du. Ez bakarrik amodio istorioarekin: Ekialdearen xarma exotiko guztiak, leuntasunez eta fatalismoz, laguntzen duelako baizik.

Edizio 1

Libanoko egunsenti larrosak

3 izar

Liburua ederra dok irakortzeko: Libano-Siria aldian kokatuta, 1920 bueltan, Frantzia eta Inglaterra kolonialak euren arteko lehixan diharduela, bertako klase altuko funtzionario, militar eta zipaiuen (sic) giruan sartuta. Horren gaiñian, (kontra)informaziño zerbitzuen biharra ikusi geinke, eta finantzen munduko zirrikituak -aberatsa izan bihar haiz, edo zorretan sartzeko konplexurik ez izan-, eta gauza guztien gaiñetik, Hester Stanhope andrian oroitzapen erromantiko bat. Baiña liburuan azpiko mezua hauxe dok: gizarte altuko bizimodua, bere fiesta eta fribolidiakin, eta batez be emakumiak -luxu gosia dala eta- gizona galbidera jaroiek. Bihar-dan-moduko gizonak etxuek bihar dirurik, bizitza ariñik, ezta emakumerik be: nahikua juek basamortuko bizitza soillakin, kikirri-usaiñakin (tabakua, izardi-miña, araka), kamelluekin eta soldauen arteko adiskidetasun perez-revertiarrakin. Idazlian barri izanda (eskuin muturreko pro nazixa), deigarrixagua dok protagonisten arteko harremana hain gay izatia:

"Nos besamos. ¡Cuántas cosas íntimas contienen, para los que saben paladearlas, estos besos entre hombres!" (p.463)
"Por muy bajo que hubiera podido caer - ¡y sólo el sabía …