eBook, 320 orrialde
euskera hizkuntza
2021ko ots. 2a(e)an SUSA(e)n argitaratua.
Euskal kondaira zahar baten arabera, izurdeak, garai batean, pertsonak izan ziren. Izurde bilakatu ziren laminen maitale izatearren. Eta behin gorputzez aldatuta, ezin berriz lehengora itzuli. Migranteari ere gertatzen zaio halakorik herrialdez aldatzen denean. Mudatzen zaio bizitza eta ezinbestean baita atzean utzitakoarekiko lotura ere. Uri, Nora eta bien seme-alabak New Yorkera lekualdatuko dira liburu honetan. Rosika Schwimmer sufragista eta bakezalearen bizitzan oinarritutako nobela bat idatzi nahian ari da Uri: nola hazi zen zaldi eta kontzertu artean, nola lotu zen emakumeen askapen mugimendura, nola antolatu zuen Gerra Handiari aurre egin nahi zion bake-ontzia. Haren urratsak ikertu bitartean, ordea, bereak ere aterako zaizkio bidera, haurtzaroko bizipenak, faro bat arrosaz margotu zutenekoa, izebarekin konpartitutakoak. Familia ezari-ezarian hirian etxe egiten doan bitartean.
Gustura asko irakurri dut liburu hau.Liburu honek bi osagai nagusi dauzka alde batetik lehen mundu gerrako garaian bizi izandako emakumezko bakezale baten nondik norakoak eta bestetik New Yorken bizi den familia baten kontuak, beharbada idazlearen beraren bizitzan oinarritutako pasadizoak.
Astebete eman behar nuen kanpoan eta liburu poloto bat eraman nuen irakurtzeko. Ezin izan nuen ezta 10 orri irakurri. Liburu honetaz akordatu nintzen eta telefonoan eskuratu nuen. Lehendabiziko aldia da liburu bat telefonoan irakurtzen dudana. Ez da batere erosoa, ez horixe! Dena den, oso gustura irakurri dut. Merezi du benetan.
Autofikzio bat dela irakurri dut inon, protagonista Kirmenen alter-egoa dela. Nabaria da. Irakurri bitartean Kirmen bera hizketan ari zela iruditu zait. Ispiluen jolasen antzerako da: nobela bat idazteko historia ikertzen ari den idazlea da pertsonajea; eta nobela bat idazteko ikertzen ari den pertsonajea da idazlea (Kirmen, alegia).
Nahasketa gustatzen zait... narrazioan, saiakeratik asko duten zatiak txertatzen ditu: gogoetak, hausnarketak, digresioak...
Aipu batzuk liburutik (eta kontestutik) atereak:
"Ikusten ez dena ezinegona eragiten digu".
"Zergatik ez dugu susmatzen eskuin muturraren agerpena. Gizartearen barruan zerbait mugitzen ari da eta gu konturatu ez."
"Boga-boga kanta etorkinei buruzko kanta da, Ameriketara doazen migrariei buruzkoa /.../ …
Astebete eman behar nuen kanpoan eta liburu poloto bat eraman nuen irakurtzeko. Ezin izan nuen ezta 10 orri irakurri. Liburu honetaz akordatu nintzen eta telefonoan eskuratu nuen. Lehendabiziko aldia da liburu bat telefonoan irakurtzen dudana. Ez da batere erosoa, ez horixe! Dena den, oso gustura irakurri dut. Merezi du benetan.
Autofikzio bat dela irakurri dut inon, protagonista Kirmenen alter-egoa dela. Nabaria da. Irakurri bitartean Kirmen bera hizketan ari zela iruditu zait. Ispiluen jolasen antzerako da: nobela bat idazteko historia ikertzen ari den idazlea da pertsonajea; eta nobela bat idazteko ikertzen ari den pertsonajea da idazlea (Kirmen, alegia).
Nahasketa gustatzen zait... narrazioan, saiakeratik asko duten zatiak txertatzen ditu: gogoetak, hausnarketak, digresioak...
Aipu batzuk liburutik (eta kontestutik) atereak:
"Ikusten ez dena ezinegona eragiten digu".
"Zergatik ez dugu susmatzen eskuin muturraren agerpena. Gizartearen barruan zerbait mugitzen ari da eta gu konturatu ez."
"Boga-boga kanta etorkinei buruzko kanta da, Ameriketara doazen migrariei buruzkoa /.../ jendeak lotzen du herriaren gorespenarekin, arrantzaleekin, baina ez migrariekin"
Prousten Denbora galduaren bila liburuari buruz: "badoan bizitza jasotzen du xehetasun guztiekin. Uste dut bizitza horixe dela, detaile txikiak, poz txikiak, horiek dira bizitza".
Txiste bat: "Behin esan zuen unibertsitateko irakaslea izateko hiru arrazoi handi zeudela: ekaina, uztaila eta abuztua".
"Hizkuntzalari batzuen ustez, lur eta elur jatorri bera dute: lurra izoztuta zegoeneko oroitzapena, nonbait".
"Caravaggio obsesionatuta zegoen boterean berekin dakarren jazarpenarekin /.../ Askatasun ezina da bere gaietako bat"
Arendten "gaizkiaren hutsalkeria": Edozein izan daiteke gaizto egoera jakin batean.
"Nobelak likidoak dira hasieran, biziak, gauzak erraz dira aldatzen, mihisi bateko margoa bezala. Baina momentu batean lehortu egiten dira"
Gustatu zait. Ez nuen Rosika Schwimmer ezagutzen, eta emakume miresgarria iruditu zait.
Gustora irakurri dut, batez ere lehenengo zatia. Roxika Schwimmerren bizitza guztiz ezezaguna zen niretzat.
Erosgarria
http://susa-literatura.eus/liburuak/narr141-ra eramaten zaitu.