Alemanaren mamua

Azal biguna, 142 orrialde

Euskara hizkuntza

Dortoka Inprimategia(e)k argitaratua.

ISBN:
978-84-09-43487-9
ISBN-a kopiatu!
4 izar (2 berrikuspen)

Bigarren Mundu Gerraren ostean kokatzen da Alemanaren mamua, Alemania Naziko bi herritarrek lurzoru handi bat zuten gaur egun Markina-Xemeingo Bekobenta eskola dagoen lekuan, 27.000 metro karratuko lurraldea zen. Herritarrek ez zekiten oso ondo nortzuk ziren, “misteriotsuak ziren”. Hain zuzen ere, hortik dator eleberriaren izenburua: “Eskolan geundenean, irakasleak eta ikasleak jakitun ginen alemaniarren inguruko istorioetaz, eta ate edo leihoren bat bat-batean ixten zenean alemaniarren mamua zela esaten genuen”.

Alemaniatik ihes egin zuten herritarrak ziren, etxeko jabea armen merkatari bat zen eta harreman estua izan zuen gobernu naziagaz. Madrilen bizi ziren eta Markina-Xemeingoa haien bigarren etxebizitza zen, “oporretan etortzen ziren batez ere”. Etxeko jabea Otto Skorzeny zuen bazkide onenetako bat, hau da, nazien SS armada militarreko buruzagi nagusietako bat, eta aliatuen arabera, Europako gizonik arriskutsuenetako bat. Hori gutxi ez, eta Benito Mussolini Italiako diktadore faxistaren lagun estua zen.

lea-artibaietamutriku.hitza.eus/2022/10/11/jon-arrizabalagak-alemanaren-mamua-bere-lehen-liburua-aurkeztuko-du-uhagon-kulturgunean/

Edizio 1

Nazixak gurian!

Baloraziorik ez

Liburuan, alemanen historixian bezainbeste pixu jaukak "historia hori argitzeko egindako ikerketen" historixia. Esango najeukek, Arrizabalagak kontatzen dabena, herri memorian gordetako edozein historia jaso nahi daben edozeiñek segidu biharko leukian prozeduria dala. Gustau jatak, markina-xemeindarren hizkera bizixan eragin haundixa dakan batueran kontauta dagolako, eta nik neuk bertan, iñoiz egindako etno-bilketak (Urberuaga, Jose Sagarna...) gogoratu destazelako.

Argi dagok, 60 eta 70 hamarkadetan hain ugarixa izan zuan nazi ezkutuen gaiñeko literaturiak (nobelak, pelikulak...) bazekala fundamenturen bat, bai. Eta zelako barre zantzuak egingo jittuezen eurak, despiste jokuan, koktelak eguzkittan hartzen! Jakiña: hórrek gauza guztiok urriñeko modura ikusten genduzen; zeiñek esango leuke nazixok gu ibiltzen giñan lekuan be ibiltzen zirala, Karraspixon baiñua hartzen-eta! Liburuan ez da horretan sartzen, baiña Lekitton be Otto Skorzeny eta bere konplizien arrastua jarraitzeko pista onak emoten jittuk.

Orokorrian, liburua espero nebana baiño gehixago gustau jatak! Pare bat egunian iruntsi juat, irakortziari laga ezinda. Azken kapitulua bakarrik egin jatak pixkat astuna …

Zerrendak