Oso gustura irakurri dudan komikia izan da. Hasieratik konturatu nintzen Vladek istorioaren protagonistak ingelesez gaizki hitz egiten zuela eta horregatik daudela euskarazko itzulpenean mota ezberdinetako akatsak. Kontakizunak poloniara salto egiten duenean ez ditugu akats hauek irakurriko eta.

Liburua lehen aldiz euskaraz irakurri dudanez ez naiz gai itzulpenaren inguruko kritikarik egiteko, baina oso gustagarria eta erraza egin zait irakurketa. Egia esan, komiki mardula dela iruditu bazait ere oso azkar irakurri dut.

Kontakizuna berriz, oso gordina bada ere, pertsonaien identitatea deskribatzeko animaliak erabili izana, aita-semeen grabaketen inguruko xehetasunak eta holokaustoaren ondorengo bizitzaren deskribapenek izugarrizko jokoa ematen diote. Art Spiegelmanen beraren sentimendu eta sentsazioen deskribapenak ere izugarri gustatu zaizkit eta gertakizun lazgarri horiek bizi ez zituen batek marrazki bidez nola ekarri dituen ikustea liluragarria gertatu zait.