Familian beti entzun izan dut, "Quijote liburua irakurri nuen txikitan, hori bai liburu astuna", ta egia da interesa pizten zidala irakurtzea, azkenean txikitatik zaldun eta printzesa inguruko istorioak gogoko izan ditudalako, baina aldi berean beldur ikaragarria nuen hura irakurtzeko. Azken batean liburu luzea baita.

Zorionez aurkitu nuen, gaztelera modernura itzulitatako edizio bat. Bidai zoragarria izan da. Onartuko dut, ez da liburu erraz bat ( niretzat ez) baina azkenenengo 100 orrialdeetara heldu nintzenean, tristura sentitu nuen, banekien nobela nola amaituko zen, baina ez nuen amaitu nahi.

Liburu hontatik atera dudan erreflexio nabarmenena, ez utzi zaren pertsona izaten ( min egiten ez duzun bitartean)