Some things you learn the hard way by experience. This is one of them.
This book is hard to swallow for the Fitness Industry (and too many athletes that focus on nuances and not the greater picture)
Este libro resume 25 anos de experiencia persoal. Di moitas cousas que fun aprendendo (polas boas e polas malas)
[...]
Non hai drama, nin reflexión, hai acción. Movémonos coas ondas e a brisa do mar, cos arumes dos pinos, do sal, e do ron. Lemos os xogos de enganos e artimañas das que se valen os protagonistas (todo pirolos) para sobrevivir aos acontecementos. Asistimos, abraiados, á valentía e coraxe do nóso heróe, como por instinto e serindipia parece determinar os acontecementos.
[...]
"As far as the body is concerned, stress is stress—it doesn't
matter if it comes from a session of intervals or from the
emotional strain of a romantic breakup, says John Kiely, an Irish
sports scientist and performance coach who's worked with world-
class athletes in numerous sports, including rugby and track"
it remainds me "calorie is a calorie wherever it comes from". My ass (excuse me). So "stress is stress"? I'm not sure. I can cope far better with phisical stress than with mental stress
por agora todo é "non hai evidencia científica que soporte que Xxxx mellora a recuperación", sendo Xxxx todas esas cousas que nos venden (literalmente). Nin meterlle proteínas ou comer xusto despois de adestrar (a non ser que vaias repetir en poucas horas); nin o frío/xeo; beber _gatorades tampouco; ... TODO MAL.
Nada, algo haberá, digo eu. A ver se vai resultar que tirarse no sofá patas parriba un par de horas é o que mellor nos recupera XD Espero non estar facendo spoiler
A novela das mulleres que rachan co silencio. Unha …
"novela-denuncia" dunha causa xusta (respeto polas mulleres)
4 izar
Eu: aquí, pensando.
(...)
Non son quen de sintetizar en dous párrafos o que denuncia esta novela: a discriminación das mulleres en todos os eidos polo feito de selo. A novela por o foco na violencia física e psicolóxica que algúns (demasiados) maridos exercen sobre as súas(!) mulleres.
Not all men!! (escoito)
Pois claro que non. Falamos dos roles asignados polo sistema establecido. Noutras sociedades son (foron, serán) diferentes, e o relevante é que os sistemas e as relacións sociais poden cambiarse de xeito consciente. Non é designio divino(!), nin tampouco a Selección Natural (forza motora da evolución), que de todo se escoita.
Tamén hai mulleres malas!!! (escoito)
Pois claro. O tema é parecido (en termos de xeneralización) ao listos/tontos/ignorantes/palurdos/traballadores/you-name-it que son outros pobos. Os centroeuropeos son moi traballadores e moi produtivos!! (escoito). Aquí se vive mejor!!. My ass.
Xa estou a misturar auga con aceite. …
Eu: aquí, pensando.
(...)
Non son quen de sintetizar en dous párrafos o que denuncia esta novela: a discriminación das mulleres en todos os eidos polo feito de selo. A novela por o foco na violencia física e psicolóxica que algúns (demasiados) maridos exercen sobre as súas(!) mulleres.
Not all men!! (escoito)
Pois claro que non. Falamos dos roles asignados polo sistema establecido. Noutras sociedades son (foron, serán) diferentes, e o relevante é que os sistemas e as relacións sociais poden cambiarse de xeito consciente. Non é designio divino(!), nin tampouco a Selección Natural (forza motora da evolución), que de todo se escoita.
Tamén hai mulleres malas!!! (escoito)
Pois claro. O tema é parecido (en termos de xeneralización) ao listos/tontos/ignorantes/palurdos/traballadores/you-name-it que son outros pobos. Os centroeuropeos son moi traballadores e moi produtivos!! (escoito). Aquí se vive mejor!!. My ass.
Xa estou a misturar auga con aceite. Mellor deixalo.
Nin machista nin feminista! (escoito)
É a vida social a xestión das relacións de poder?
A novela
A descrición da protagonista inicial (influencer) botábame un pouco para atrás, pero pronto se ve que é o xeito en que autora escolle un personaxe actual, para facernos ver que isto non é algo que pasaba antes, se non que é de agora.
Descríbese con crudeza e de xeito explícito (de forma necesaria) a violencia sobre a parella. Para iso recúrrese a dúas liñas temporais converxentes a través dun suceso paranormal e da historia familiar dos personaxes.
Aproveita a autora para reivindicar asimesmo, e pór en valor, a dignidade das mulleres que en tempos aínda máis difíciles loitaron por dereitos humanos fundamentais. Non esquece facer un aceno ao valor da cultura propia e ao proceso tamén violento que supón verse na obriga de abandonala (por medios violentos ao fin).
A novela das mulleres que rachan co silencio. Unha …
por agora está ben, entretén mentras presenta as (por agora) dúas liñas temporais.
Está correctamente escrito. Sabes o que quero dicir? Non é unha marabilla, non é esa sensación das frases escritas no lugar e coas palabras perfectas. Non é esa sensación ao ler ao Gª Márquez de turno (tampouco esperaba iso), pero está dous chanzos por enriba da autoedicións do amazon.
Quero dicir con isto que vou seguir lendo, aínda que xa temo por onde vai ir a historia. "Temo" porque un pouquiño de misterio e intriga sempre ven ben, que igual meto a zoca e non sae por onde supoño.