Het verhaal van Genji, deel I

Een heel bijzonder boek. Een roman van meer dan duizend jaar oud, geschreven door een vrouw, zo'n vijftienhonderd bladzijden lang. Maar het echt bijzondere is de samenleving die in het boek wordt beschreven, die van het keizerlijk hof en de hoge adel in Japan. Staatszaken lijken er niet toe te doen. De heren aan het hof wijden zich, als ze niet achter de vrouwen aan zitten, aan kalligrafie, muziek maken, de schilderkunst. Ze dossen zich uit in prachtige gewaden. Ze schrijven brieven met gedichten om iemand het hof te maken, en ook andere gesprekken worden regelmatig gevoerd in de vorm van gedichten vol beeldspraak. Het is prachtig geschreven en je valt van de ene verbazing in de andere. Het boek is wel wijdlopig en nogal repetitief, het heeft een onafzienbare lijst personages, en het is niet zo makkelijk je in die personages te verplaatsen. Ik heb nu de eerste twee delen gelezen en moet een paar andere boeken lezen; of ik aan de delen 3 en 4 nog ga toekomen weet ik niet.

For a story that's 1000 years old, I found it remarkable - and somewhat depressing - that people haven't really changed all that much over the centuries.

The biggest hurdle I needed to cross was coming to grips with the cultural and literary symbols and metaphors that drive the story forward. The story contains as much poetry as much as narrative and figures prominently in the interactions between various characters. Characteristics like penmanship - this or that person has an elegant hand - and family relationships contribute context.

While it's touted as, perhaps, the world's first novel, it reads more like the world's first serial. Each chapter, an episode in an ongoing chronicle of the golden Genji, so beautiful and elegant he cannot be long for the earthly realm. In Murasaki Shibiku's eyes, he's something of a rogue among the ladies, collecting a harem of those who have attracted his attention over his long lifetime.

Eventually the story evolves into a family saga, Genji's children and associate relations finding a place in the story. Most of them follow the same paths to success and/or ruin as Genji marked out for them.

For me, the book was a challenge. Trying to appreciate how much more elegant and beautiful the writing might have been in the original Japanese. Trying to understand the metaphors and symbols. I come away from it certain that much of its charm must be lost because I failed in those efforts.

One thing came through. The stories that Shibiku tells could have come from any modern soap opera. The triumphs and tragedies are all personal, all character driven based on the underlying culture and mores of the time - much as they would be in a modern tale of court intrigues and romances.

Just without today's Happily Ever After endings.

Recommended for anybody wanting to immerse themselves in the cultural history of Japan.

Transparency: I picked up a copy from ebooks@adelaide and just grabbed this cover/description from the Open Library.